rouving

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rouving v /rɒ̀u̯vɪŋ/

1. de hanjeling van 't rouve
2. (euverdrechtelik) 'nen ónakseptabel hoeage pries

   Det is rouving det die zich twintjig euro tèlle veure haor te knippe!

Aafbraeking

• rou-ving

Samestèlling

• rouve + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rouving		rouvinge	rouvingen
	IPA	/rɒ̀u̯vɪŋ/		/rɒ̀u̯vɪŋe/	/rɒ̀u̯vɪŋen/
dim.	sjrif	ruivingske	ruivingsken	ruivingskes
	IPA	/rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲe/	/rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲen/	/rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲes/	/rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲez/