sabel

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

sabel m (Nederlands: sabel, zwaard)

• Mofers: sa~bel (sa~bels, sae~belke)

Verbuging

sabele, saebelke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sabel m /sá:bəl/

1. e slaag- en staekwaope mit e gebaogen, einziejig mets det gebroek waerde bieje cavallerie

Aafbraeking

• sa-bel

Zagswies

• De kómmendant en alle offesere vanne sjötterie dragen 'ne sabel.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sabel		sabels
	IPA	/sá:bəl/		/sá:bəl̥s/	/sá:bəlz/
dim.	sjrif	saebelke	saebelken	saebelkes
	IPA	/sɛ́:be̽l̥kʲe/	/sɛ́:be̽l̥kʲen/	/sɛ́:be̽l̥kʲes/	/sɛ́:be̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	sabel		sabels
	IPA	/sá:bəl/		/sá:bəl̥s/	/sá:bəlz/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sabel

Frans: sabre m Ingels: sabre(en:), saber(en:) Nederlandjs: sabel g Pruus: Säbel m

Spaans: sable m Viëtnamees: mã tấu(vi:) Zweeds: sabel g