sjem

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

sjem m (Nederlands: jam)

• Mofers: sje\m

Sinneniem

• kónfetuur

Verbuging

—, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjem m /ʃæ̀m/

1. 'ne zjelei van sókker en gekaokdje vröchte, ónger angere gebroek veur oppe wègk te doon

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur e treffe van muzikante; det is 'n "jemsessie".

't Waord sjem haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie pöt sjem.

Aafbraeking

• sjem

Verwantje wäörd

• marmelaat, sjilletien, zjelei

Zagswies

• Sjem mós se dich oppe bótram doon; veural kinjer vinje det lekker.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjem		—
	IPA	/ʃæ̀m/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	sjem		—
	IPA	/ʃæ̀m/		—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjem

Frans: confiture v Grieks (nuuj): μαρμελάδα(el:) v Ieslandjs: ávaxtamauk(is:) ó Ingels: jam(en:), jelly(en:)

Japans: ジャム(ja:) Nederlandjs: jam(nl:) g, confituur g Pruus: Marmelade v Spaans: mermelada v