straof
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
straof v /str̥ɒ̀:f/
- 'ne regel dae opgelag is taengen emes es 'n vergeljing veur 'n ónrechmaotige of ónwèttelike hanjeling, 'n ónthajing van kómmen of doon of 'n euvertraejing
- (euverdrechtelik) 'n vervaelendje hanjeling, meis gezag van 'n taak die emes opgelag geworen is
- Det is gèn straof óm innen haof te mótte wirke mit zoea waer.
- Aafbraeking
- straof
- Aafleijinge
- straove
- straofregel
- doeadsstraof, geldjstraof, liefstraof, keteerstraof, taakstraof, tiedsstraof, vrieheidsstraof, wirkstraof
- Zagswies
- veur straof get mótte: get es straof opgelag gekregen höbbe
- Veur straof mós ich vreug nao bèd gaon.
Verbuging
In anger spraoke
[1]
Wirkwaord
Neet-lemma
straof /str̥ɒ̀:f/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van straove
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van straove
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van straove
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van straove
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van straove
- Aafbraeking
- straof
- Variaasje
- [5] straoftj
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads