termien
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
termien m (Nederlands: termijn, afspraak)
- Sinneniem
- Verbuging
termiene, termienke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
termien m /tər'mì:n ~ tǽr'mì:n/
- e vas tiedspuntj worop get gebeurt of mót gebeure, mit naam mit gelieke intervalle (wie bie 't aafbetale van 'n sjoud)
- Veer betale die lieëning in termienen aaf: eder kwartaal e deil.
- 'n aafgepaoldje tiedsruumdje, 'ne vasgezatdjen doer van 'n amb
- Inne raod haet me gemeinelik 'nen termien van veer jaor.
- Aafbraeking
- ter-mien
- Aafleijinge
- ambstermien
- Verwantje wäörd
Verbuging
- Raod
Bakkes guuef gènnen diminutief op.
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: termien
[2]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: termien
- Frans: durée v
- Ingels: term
- Nederlandjs: termijn g
- Pruus: Frist v
- Zweeds: tidsfrist g, period g, frist g
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads