teugel

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

teugel m (Nederlands: teugel)

• Mofers: teu~gel (teu~gele, teu~gelke)

Sinneniem

• kerdiel, toum

Verbuging

teugele, teugelke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

teugel m /tǿ:ɣəl/

1. (synoniem) anger waord veur toum
2. (veugel) de streek tösse de snavel enne ouge bie veugel
3. (bieëster) 'ne streep dae kwa kluuer aafwiek en vanne snavel of de bek doorlöp nao d'n achterkop aan bèdskantje vanne kop

Aafbraeking

• teu-gel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	teugel		teugele	teugelen
	IPA	/tǿ:ɣəl/		/tǿ:ɣə̽lə/	/tǿ:ɣə̽lən/
dim.	sjrif	teugelke	teugelken	teugelkes
	IPA	/tǿ:ɣə̽l̥kə/	/tǿ:ɣə̽l̥kən/	/tǿ:ɣə̽l̥kəs/	/tǿ:ɣə̽l̥kəz/
dat.	sjrif	teugel		teugele	teugelen
	IPA	/tǿ:ɣəl/		/tǿ:ɣə̽lə/	/tǿ:ɣə̽lən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: teugel en toum

Frans: rêne v Ingels: rein, bridle Koreaans: 고삐(ko:) Nederlandjs: teugel g, toom g

Pruus: Zügel m, Zaum m Spaans: rienda v Zweeds: tygel g, töm g

[2]

• Nederlandjs: teugel g
• Pruus: Zügel m