tik

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

tik m (Nederlands: tikje, tik)

• Mofers: tik (tikke, tikske)

Sinneniem

• lèske, kik, tets

Verbuging

tikke, tikske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tik m /tɪkʲ/

1. 'ne korte slaag mitte handj dae neet te hel aankump

   d'n Hóndj kreeg 'nen tik oppe snoetsj wie d'r binne gezeik haw.

2. 'ne betrèkkelik zaachte, meh sjerpe klank dae kieër nao kieër gemaak wuuert door 'n apperaat (wie van 'n klok)
3. de hanjeling van get aandujen op 'ne kómpjoeter of 'nen tillefoon

   Twieë tikken is zat veur det te äöpene; geer hoof neet blieve te klikke.

Aafbraeking

• tik

Verwantje wäörd

• getik, tikke, tikkelke

Zagswies

• väöl tik gekos höbbe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tik		tikke	tikken
	IPA	/tɪkʲ/	/tɪgʲ/	/tɪkʲe/	/tɪkʲen/
dim.	sjrif	tikske	tiksken	tikskes
	IPA	/tɪkskʲe/	/tɪkskʲen/	/tɪkskʲes/	/tɪkskʲez/
dat.	sjrif	tik		tikke	tikken
	IPA	/tɪkʲ/	/tɪgʲ/	/tɪkʲe/	/tɪkʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: tik
• Frans: claque v
• Ingels: slap
• Nederlandjs: tik g, mep^(nl:) g
• Pruus: Klaps m

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: tik
• Frans: tic-tac m
• Ingels: tick
• Nederlandjs: getik ó
• Spaans: tictac m
• Zweeds: tick ó

[3]

• Ingels: tap
• Nederlandjs: klik g, tik g
• Zweeds: toque m

Wirkwaord

Neet-lemma

tik /tɪkʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tikke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van tikke
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van tikke
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tikke
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van tikke

Aafbraeking

• tik

Variaasje

• [5] tiktj