zit

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

zit m (Nederlands: zitting, zit, leger van een stuk wild)

• Mofers: zit (—, —)

Varrejasie

• zits

Verbuging

zitte, zitje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zit m /zɪt/

1. de hanjeling van 't zitte, mit naam wen det betrèkkelik lang doert
2. (euverdrechtelik) 'n plaats veur op te zitte

Aafbraeking

• zit

Aafleijinge

• duozit

Verwantje wäörd

• zat, zèt, zitte

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zit		—
	IPA	/zɪt/	/zɪd/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zit		—
	IPA	/zɪt/	/zɪd/	—

In anger spraoke

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zit
• Ieslandjs: sæti^(is:) ó
• Ingels: seat^(en:)
• Nederlandjs: zit g

Wirkwaord

Neet-lemma

zit /zɪt/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zitte
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zitte

Raod

De vörm vanne wirkwäörd "zitte (sedere)" en "zitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• zit

Net get anges gesjreve

• zèt, zitj