Прекуле

Прекуле (лит.: Priekulė ) — ошсь Литваса^[2][3].

Ошсь
Прекуле
лит.: Priekulė
Котфоц Содафксоц
55°33′20″ с. ш. 21°19′10″ в. д.HGЯOL
Мастор	Литва
Историясь ди географиясь
Васень лятфтаматне	1511
Ошсь мархта	1946
Васта	2,45 квадратной вайгельпе
Серец	4 метр
Демографиясь
Эряйхне	▲1251 лом. (1 январьста 2023)[1]
Идентификаторхне
Почтонь индекссь	LT-96047
priekule.lt
Няфтемс/кяшемс картне <div style="font-size:88%;line-height:1.2em;position:absolute;z-index:2;left:Ёвтамонь ильведевкс:«strong» — асодавикс вал.%;top:Ёвтамосо ильведевкс: Апак учонь «<» оператор.%">
Прекуле

Географиясь

Климатсь

Климатограммась Прекуле ошсь
Я	Д	Э	Ш	П	Л	П	М	Т	К	С	А
76     0 −3	59     1 −3	51     4 −1	42     10 3	47     16 9	66     19 13	83     21 16	103     21 16	102     17 12	117     11 7	103     6 4	91     3 0
Температурась ковжсь (°C) Атмосферонь осадкатне (мм), Кизонь инкса : 940 мм. Сайт: «Climate-Data.org» (анг.)[4]

Историясь

Васень лятфтаматне 1511 кизоня.

Эряйхне

Киза Ламоксши 1905 521 1925 1101 1959 1823 1970 1931 1979 1864 1989 1826 2001 1729 [1] 2002 1701 [1] Киза Ламоксши 2003 1676 [1] 2004 1664 [1] 2005 1625 [1] 2006 1587 [1] 2007 1557 [1] 2008 1531 [1] 2009 1504 [1] 2010 1474 [1] Киза Ламоксши 2011 1425 [1] 2012 1391 [1] 2013 1372 [1] 2014 1357 [1] 2015 1321 [1] 2016 1287 [1] 2017 1262 [5] 2018 1251 [6] Киза Ламоксши 2019 1255 [1] 2020 1230 [1] 2021 1245 [1] 2022 1233 [1] 2023 1251 [1]

Экономикась

Культурась

Тонадомась

Спортсь

Ошт-ялгат

Фотоархтофкс

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Кяльвалсь

• Priekulė. Mūsų Lietuva, T. 4. – Bostonas: Lietuvių enciklopedijos leidykla, 1968. – 666 psl. (лит.)
• Priekulė. Lietuvos istorija. Enciklopedinis žinynas, T. II (L–Ž). V.: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2016. – 615 psl. ISBN 978-5-420-01689-3 (лит.)
• Priekulė. Tarybų Lietuvos enciklopedija, T. 3 (Masaitis-Simno). – Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1987. - 443 psl. (лит.)
• Priekulė. Lietuviškoji tarybinė enciklopedija, IX t. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 1982. T.IX: Pintuvės-Samneris. – 199 psl. (лит.)
• Priekulė. Mažoji lietuviškoji tarybinė enciklopedija, T. 2 (K–P). Vilnius, Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1968, 917 psl. (лит.)
• Priekulė (sud. Kęstutis Demereckas). – Klaipėda: Libra Memelensis, 2004. – 24 p.: iliustr. – ISBN 9955-544-22-8 (лит.)
• Prisiminimai ir kūryba. Priekulė (sud. Edita Barauskienė, Janina Liškienė). 2-asis papild. ir patais. leid. – Vilnius: Biznio mašinų kompanija, 2007. – ISBN 978-9955-701-43-9 (лит.)
• [Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. IX (Poźajście — Ruksze). Warszawa, 1888, 47 psl. Proekuls]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. VIII (Perepiatycha — Pożajście). Warszawa, 1887, 764 psl. (пол.)