From Wikipedia, the free encyclopedia
Гвидо Кавалканти (јазик италијански|Guido Cavalcanti}}, 1259- август 1300.) Бил италијански поет и [[трубадур] ] од Фиренца.[1] Бил најдобар пријател на Данте Алигиери и влијаел на неговиот начин на размислување .[2] Кавалканте е еден од најзначајните поети на епохата [[Сладок нов стил|слаткио нов стил[3] и се смета за прв голем поет во италијанската литература.
Кавалканти е роден во аристократско семејство гвелфа. Неговиот татко бил Кавалканте де Кавалканти. Во 1267 година, Гвидо се оженил со Беатриче, ќерка на фирентински гибелин Фарината де Уберти.
Во 1284 година станал член на советот на Република Фиренца, заедно со Брунето Латини и Дино Компањи .[4] Кога граѓаните на Фиренца станале уморни од судирот на гибелини и гвелфи, ги протерале од градот. Меѓу нив бил и Гвидо Кавалканти. Тој бил протеран на 24 јуни 1300 година и отишол во Сарцана. Во август истата година му било дозволено да се врати во Фиренца, но починал на 29 август, најверојатно од маларија.
Гвидо Кавалканти пишувал сонети и балади. Денес се познати само неговите 52 песни. .[5] Најдобри дела му се канцоната Дамата ме прашува ( Donna mi prga ), баладата Ве прашувам вас, кои зборувате за страдања (I' prego voi che di dolor parlate) и сонетот Мојата душа е немирна немирна (L’anima mia vilment’ è sbigotita).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.