Јунус Емре

Јунус Емре (турски: Yunus Emre), познат и како Дервиш Јунус (Derviş Yûnus) (1238–1320) бил турски народен поет и суфиja кој имал големо влијание врз турската култура. Генералната конференција на УНЕСКО едногласно ja усвоила резолуцијата со која 1991 година, на 750-годишнината од раѓањето на поетот, се прогласува за меѓународна година на Јунус Емре. ^[1]

Биографија

Јунус Емре имал и има огромно влијание врз турската книжевност, бидејќи Јунус Емре е, по Ахмед Јесеви и Султан Валад, еден од првите познати поети кои составиле дела на говорниот староанадолски турски јазик. Неговите текстови останува многу блиски до популарниот говор на луѓето во Централна и Западна Анадолија . Ова е исто така јазикот на голем број анонимни народни поети, народни песни, бајки, гатанки и поговорки. 

Како и Огузската книга на Деде Коркут, постар и анонимен централноазиски еп што го инспирирал Јунус Емре во неговата повремена употреба на гатанки како поетско средство, му бил усно предаден нему и на неговите современици. Оваа строго усна традиција продолжи долго време. По монголската инвазија на Анадолија, олеснета со поразот на Султанатот на Рум во битката кај Косе Даг во 1243 година, исламската мистична литература напредувала во Анадолија. Јунус Емре станал еден од неговите најистакнати поети. Тој останува популарна личност во голем број земји, кои се протегаат од Азербејџан до Балканот, со седум различни и широко распространети локалитети кои ја оспоруваат привилегијата да го имаат неговиот гроб во нивните граници.

• 
  Реверс на банкнотата од 200 лири (2009) ^{[2] [3]}
• 
  Детали од фонтаната Јунус Емре во паркот ТуркеншанцпаркВиена, Австрија
• 
  Споменик Јунус Емре, Караман, Турција
• 
  Статуа на Јунус Емре во Бујукчекмеџе, Истанбул, Турција
• 
  Јунус Емре Енститусу Будимпешта