Ћ

Ћ (кирилица: ћ; глаголица: ) — 23 буква од српската азбука. Буквата потекнува од старословенската буква Ћ која имала вредност /ɟ/. Денес буквата има вредност /t͜ɕ/ и е слична со изговор со македонската буква Ќ, но разликата е во тоа што македонската буква Ќ е помека во изговор. При транскрипција, најчесто се пишува како Ć.

Кирилична буква Ћ
Кирилица
Словенски букви
А Б В Г Ґ Д Ѓ Ђ Е Ѐ Ё Є Ж З Ѕ И Ѝ І Ї Й Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ Ћ У Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Несловенски букви
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ҕ Ӻ Ӷ Ԁ Ԃ Ꚉ Ӗ Ӂ Җ Ӝ Ԅ Ҙ Ӟ Ԑ Ӡ Ԇ Ӣ Ҋ Ӥ Қ Ӄ Ҡ Ҟ Ҝ Ԟ Ԛ Ӆ Ԓ Ԡ Ԉ Ԕ Ӎ Ӊ Ң Ӈ Ҥ Ԣ Ԋ Ӧ Ө Ӫ Ҩ Ԥ Ҧ Ҏ Ԗ Ҫ Ԍ Ҭ Ԏ Ӯ Ӱ Ӳ Ү Ұ Ҳ Ӽ Ӿ Һ Ԧ Ҵ Ҷ Ӵ Ӌ Ҹ Ꚇ Ҽ Ҿ Ӹ Ҍ Ӭ Ԙ Ԝ Ӏ
Словенски букви вон употреба
Ꙉ Ҁ Ѻ Ѹ Ѡ Ѿ Ѣ Ꙗ Ѥ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ Ѷ Ꙟ
Список на кирилични букви Кирилични диграфи
п р у

Прв ја користел Доситеј Обрадовиќ, како обид за оживување на буквата ѓерв (Ꙉ), а подоцна била прифатена и од Вук Стефановиќ Караџиќ во неговиот речник од 1818 година.^[1][2] Исто така, и Кирил Пејчиновиќ во своето дело Огледало од 1816 година ја користи буквата ћ.