Бурушаски јазик

Бурушаски (урду: بروشسکی) — изолиран јазик зборуван од 112.000 Хунзи (Буруши) во Долината на Хунзите, долината Нагар, долината Јасин, и делови на Гилгит долината во северен Пакистан и Кашмир. Други имиња за јазикот се канџут, верчиквар, буришки.

Бурушаски
Застапен во	Гилгит-Балтистан, Пакистан, Џаму-Кашмир
Говорници	112.000 (2016)
Јазично семејство	Изолирани јазици
Јазични кодови
ISO 639-3	bsk

Денес бурушаскиот јазик содржи многу зборови од урду (вклучувајќи и англиски зборови добиени преку урду) и од соседни дардикски како и коварски и шина јазик, како и нови форми на турски и форми од соседните синотибетски, балти, но оригиналниот лексикон останува во голема мера непроменет. Дардикскиот јазик исто така содржи голем број на позајмени зборови од бурушаскиот.

Постојат три дијалекти, наречени според долините: хунза, нагар, и јасин (исто така наречен и „верчиквар“). Дијалектот од Јасин се мисли дека е со најмалку влијание од јазиците од соседството и е генерално помалку сличен на другите два отколку тие што се меѓу себе.

Блискост со други јазици

Направени се обиди да се воспостави врска помеѓу бурушаскиот и сумерскиот, и кавкаскиот, дравидискиот, и индоевропските^[1] јазични семејства; бурушаскиот е исто така дел од дене-кавкаската хипотеза, заедно со енисејски, кавкаски и синотибетски. Сепак, ниеден од овие трудови не задоволила генерално прифаќање. Самиот народ тврди дека се потомци на Александар Македонски и дека јазикот е дел од старомакедонскиот јазик.

Во Република Македонија бурушаскиот јазик се проучува преку напорите на Илија Чашуле.

Поврзано

• Хунзи
• Изолирани јазици