Бенигна хиперплазија на простатата
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Бенигна хиперплазија на простатата (БХП) е неканцерозно зголемување на простатата.[1] Симптомите може да вклучуваат често уринирање, тешкотии во иницирање мокрење, слаб млаз на урина, уринарна ретенција, или уринарна инконтиненција.[1] Компликации кои можат да настанат се инфекции на уринарниот тракт, камења во мочниот меур и хронични проблеми со бубрезите.[2]
Причината за појава на БХП не е позната.[1] Ризичните фактори вклучуваат семејната историја, гојазност, дијабетес тип 2, недоволна физичка активност, и еректилна дисфункција.[1] Лекови како псевдоефедрин, антихолинергици, и блокатори на калциумовите канали може да ги влошат симптомите.[2] Основниот механизам вклучува притискање на уретрата од страна на простатата со што се отежнува протокот на урина од мочниот меур.[1]
Опциите за лекување вклучуваат промени во животниот стил, лекови, голем број на процедури, и хирургија.[1][2] Кај оние со поблаги симптоми се препорачува намалување на телесната тежина, вежбање, и намалување на внесот на кофеин.[2] Кај оние со посериозни симптоми лековите може да вклучуваат алфа блокатори како теразосин или 5α-редуктаза инхибитори како финастерид.[1] Хируршко отстранување на дел од простатата може да се изведе кај оние кај кои нема подобрување на симптомите со останатите мерки.[2]
Околу 105 милиони луѓе во светот имаат БХП.[3] БХП обично започнува по 40 година.[1] Половина од мажите над 50 години се афектирани.[2] После 80 година околу 90% од мажите се погодени.[1] Иако нивоата на простата-специфичен антиген можат да бидат покачени кај мажи со БХП, состојбата не го зголемува ризикот за појава на рак на простатата.[4]
Remove ads
Менаџмент
Лекови
Две главни класи на лекови кои се користат во третманот на БХП се алфа блокаторите и 5α-редуктаза инхибиторите.[5]
Алфа блокатори
Селективните α1-блокатори се најчестиот избор за првична терапија.[6][7][8] Тука спаѓаат алфузосин,[9][10] доксазосин,[11] силодосин, тамсулозин и теразосин. Користа од нивната употреба е мала до умерена.[12] Сите пет се подеднакво ефикасни но имаат различни профили на несакани ефекти.[13] Алфа блокаторите вршат релаксација на мазните мускули во простатата и вратот на мочниот меур, со што ја намалуваат блокадата на протокот на урина. Чести несакани ефекти на алфа блокаторите вклучуваат ортостатска хипотензија (појава на вртоглавица при станување или истегнување), промени во ејакулацијата, еректилна дисфункција,[14] главоболка, назална конгестија, и слабост.
5α-Редуктаза инхибитори
5α-редуктаза инхибиторите, како финастерид и дутастерид се користат во третман на БХП.[15] Овие лекови вршат инхибиција на ензимот 5α-редуктаза, со што се инхибира продукцијата на DHT, хормон одговорен за зголемувањето на простатата. За појава на ефектите потребно е подолго време во споредба со алфа блокаторите, но нивното времетраење може да биде и до повеќе години.[16]
Remove ads
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads