Етиосемитски јазици

Етиосемитските јазици (етиопски или афросемитски јазици) се јазична група, која, заедно со стариот јужноарапски ја сочинува западната гранка на јужносемитското семејство. Овие јазици се говорат во Етиопија и Еритреја.

Етиосемитски
Географска распространетост:	Етиопија, Еритреја
Класификација:	афроазиски семитско јужносемитско западно етиосемитски
Гранки:	северноетиопски јужноетиопски

Генеалогија на семитските јазици

Веќе подолго време е прифатена поделбата на етиосемитските јазици на северни и јужни (северноетиопски и јужноетиопски),^[1] но во последно време ова е оспорено.^[2]

Неодамнешниот труд на Кичен цели дека пресметковните филогенетски анализи укажуваат на тоа дека етиосемитските јазици потекнуват од еден праетиосемитски говор донесен од јужна Арабија пред околу 2800 години, кој потоа набргу се разнообразил во различни јазици во Етиопија и Еритреја.^[3]

• Северноетиопски
  • гиз (староетиопски) – мртов; се користи само како литургиски јазик во Етиопската и Еритрејската православна црква и во верската заедница на Бета Израел (етиопските Евреи).
  • тигриња
  • тигре
  • дахлички
• јужноетиопски
  • Попречни
    • амхарско–аргопски
      • амхарски – државен јазик на Етиопија
      • аргопски
    • харарски – источногурачки
      • харарски
      • источногурачки
        • слитски (дијалекти: улбарски, волански, инекорски)
        • зајски
  • Надворешни
    • n-група:
      • гафатски – мртов
      • содски (кистане)
      • гоготски
    • tt-група:
      • месмешки – мртов (напати се смета за инорски)
      • мухерски
      • западногурачки
        • мексански
        • Себатбетски
          • себатбетски (дијалекти: чахашки, ежа, гумерски, гурански)
          • инорски (дијалекти: енеморски [потесен инорски], ендегењски, гјето)