Константин Манасиј

Константин Манасиј (грчки: Κωνσταντῖνος Μανασσῆς; ок. 1130 – ок. 1187) — византиски летописец од XII век кој творел за време на царот Мануил I Комнин (1143–1180). Неговото капитално дело е „Летописен преглед“ (Σύνοψις Χρονική), кој ја раскажува историјата од создавањето на светот до крајот на владеењето на царот Никифор III Вотанијат (1081). Покровител на делото била Ирина Комнина, снаа на царот. Напишано е веројатно околу 1150 г., набргу по смртта на Ирина.^[1] Се состои од околу 7000 редови во политички стих. Летописот стекнал голема популарност и излегол во слободен прозен превод. Во XIV век е преведен на црковнословенски.^[2][3] Преводот на арапски од 1313 г. денес се чува во Британскиот музеј.^[4]

Првата минијатура од црковнословенскиот превод на која е претставен авторот (десно) до царот Јован Александар и Исус Христос.

Манасиј е автор и на стихотворниот љубовен роман „Аристандар и Калитеја“, исто така во политички стих. Познат е само по одломки зачувани во градината на Макариј Златоглав (XIV век). Напишал и кратка биографија на поетот Опијан, како и некои описни состави (од кои само еден објавен) кои ја обработуваат аристократијата и други теми.^[2]