Монголско латинично писмо

Монголското латинично писмо било официјално прифатено на 1 февруари 1941, но по два месеца писмото се повлекло од употреба на 25 март 1941. Според официјалните изјави, писмото се повлекло бидејќи не било познато на населението и не било учено добро. Исто така во изјавите се тврдело дека не ги опфаќа сите звуци на монголскиот јазик и било тешко за користење. Веднаш после овој предлог се прифатила кирилицата како национална азбука.

Писмото

Писмото ги користело скоро сите основни латинични букви, а карактеристични букви биле: "ç", "ş", "ө","y" и "ƶ"

Букви

A B C Ç D E F G H I J K L M N O Ө P R S Ş T U V Y Z Ƶ

а б ц ч д е ф г х и ј к л м н о ө п р с ш т у в ү з ж

Пример

Manai ulasiin niislel koto Ulaanbaatar bol 80.000 şakam kyntei, ulasiin olon niitiin, aƶi akuin tөb gazaruud oroşison jikeeken oron bolno.

Tus ulasiin dotoroos garka tyykii zuiliig bolbosruulka aƶi yildberiin gazaruudiig baiguulka ni çukala.

Поврзано

• Монголски јазик
• Монголски системи на пишување