Небеса

Небеса (множина од небо) — поим што го означува како физичкото небо, така и бесконечната вселена над него. Замислата е присутна во сите религии и свети списи, особено во Библијата. За верниците тоа е место истоветно со рајот.

Илустрација на францускиот уметник Гистав Доре (XIX век) за „Божествената комедија“ на Данте (1306 — 1321)

Тоа е општо религиозно, космолошко или трансцендентално место каде живеат или царуваат богови, ангели, души, светци или почитувани предци.^[1] Според верувањата на некои религии, небесните суштества можат да се спуштат на земјата или да се отелотворат, а земните суштества можат да се искачат на небесата во задгробниот живот, или во исклучителни случаи, да стигнат до небесата живи.

Во религиите

Во христијанството

Небото, освен што ја означува атмосферата, се однесува и на таканаречените Небеса на небесата — невидливиот, неопислив духовен свет, можеби токму она „трето небо“, за кое говори апостол Павле (2. Кор. 12:2). Таму, во висините небесни, се наоѓа светото место на Божјото сеприсуство; таму е Неговиот престол, таму Тој „оди по сводот на небесниот круг“ (Јов 22:14). Таму е и посебното присуство на Исус Христос (Дела 3:21), а таму и Светиот Дух ја пројавува Својата сеопфатна сила преку седумте огнени светила што горат пред Божјиот престол (Отк. 4:5). Овие небеса се живеалиште на ангелите од сите чинови. Таму, во местото на вечниот мир, престојуваат духовите на праведниците што достигнале совршенство (Евр. 12:23). Овие небеса се нарекуваат и Авраамова прегратка и рај. Светото писмо говори за небесни живеалишта, за небесна татковина, за небесниот град Ерусалим. Небесата се опишани како царство со свој град, свој храм, многубројни жители, венци на славата и извори на вечна свежина. Од тие висини, според христијанското учење, Исус Христос слегол на земјата, таму се вознел, и оттаму повторно ќе дојде за да им суди на живите и на мртвите.^[2]

Христијанскиот рај е живеалиштето на праведните души по телесната смрт или по крајот на светот; тоа е местото на вечната награда за праведниците и првобитната татковина на човештвото. Во преносна смисла, рајот означува состојба на совршена блаженост. Традиционалното место на рајот се поврзува со Небесата, иако постои и претстава за земниот рај — Едем. Често се спротивставува на пеколот.