Омејади

Омејадска династија (арапски: بنو أمية), позната и како умајадска династија — втора од четирите исламски калифати кои биле основани по смртта на пророкот Мухамед. Нејзиното име потекнува од Умајад ибн Абд Шамс, кој бил прадедо на првиот умајадски калиф. Иако првично семејството живеело односно потекнувало од градот Мека, сепак градот Дамаск бил главен град на нивниот калифат. Во текот на нивното постоење, нивната империја станала десетта најголема империја на сите времиња по моќ и територија. Нивната династија била уништена од страна на Абасидската династија кои се преселиле кон Ал Анадулз и каде го основале Кордопскиот калифат.

Омејадски калифат بنو أمية Banu Umayyah
661–750
Flag
Umayyad Caliphate (green) at its greatest extent, c. 750.
Статус	Империја
Главен град	Дамаск
Capital-in-exile	Кордоба
Говорени јазици	Арапски официјален, Арамејски, Ерменски, Берберски, Грузиски, Грчки, Хебрејски, Курдски[1], Персиски
Вероисповед	Сунитски ислам
Уредување	Калифат
Калиф
• 661–680	Муавија I
• 744–750	Марван II
Историја
• умајадската војска на чело со Умар ибн Саад го убиле Хусеин ибн Али во Битката кај Карбала	9 октомври 680
• Муавија Калифат	661
• Абасидите го убиле Марван II / Пропаѓање на династијата*	750
Валута	омејадски динар
Претходници Наследници [[Праведен калиф]] [[Визиготско кралство]] Абасидски калиф Кордопски калиф

Калифите опстојувале од времето на Мухамед сè до 1924 година, и истите биле контролирани од страна на различни династии, вклучувајќи ги Праведниот Калифат по Мухамед, Умајадскиот со седиште во Дамаск и Кордоба, Абасидскиот калифат со седиште во Багдад, Фатимидите со седиште во Каиро и Османлиите со седиште во денешен Истанбул.