Опел Мока
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Опел Мока — кросовер од типот SUV, кој се произведува од страна на германскиот производител на автомобили Опел од 2012 година. Продажбата започнала со моделот на година 2013 година, кон крајот на 2012 година[4]. Мока се произведува и во Бупијонг, Јужна Кореја и Сарагоса, Шпанија. Во 2016 година, моделот бил преименуван во Мока X. Исто така се продава и под брендот Воксхал во Велика Британија, и како Буик Енкор во Северна Америка и во Кина. Варијанта на Мока во Северна Америка е и Шевролет Тракс[2].
Remove ads
Опел и Воксхал
Мока е позициониран под Антара и Зафира Турер во поставата на Опел и е достапна и во верзиите на предни тркала и со погон на четири тркала. Името Мока потекнува од мали, кружни зрна кафе од сортата Арабика.
Мока е заснована на платформата на ГМ „Гама II“. Откако бил воведен моделот, Мока бил понуден со три мотори: бензинец 115 КС (85 kW; 113 КС) 1.6 литри, 140 КС (103 kW; 138 КС) 1,4 литарски турбо бензинец и 130 PS (96 kW; 128 КС) 1,7 литарски дизел[5][6].
Други бензински и дизел мотори биле понудени подоцна, вклучително и 152 КС (112 kW; 150 КС) 1,4 литарски турбо бензинец со директно вбризгување со старт/стоп функција воведена за модел 2016 година.
Remove ads
Мотори
Повеќето мотори се стандардни со пет брзини (само 1,6 литарски MPI бензински мотор) или шест брзински рачен менувач, со што технологијата Stop/Start започнала уште во 2014 година. Шест брзинскиот автоматски менувач со активен режим е опционално достапен за бензински и дизел мотори, вклучително и 1.4 литарски MPI Турбо бензински и 1,7 литарски дизел мотори CDTI и за моделите FWD и AWD.
Технологија Stop/Start на возила со автоматски менувачи за првпат се појавила со воведување на новиот, помоќен (112 kW; 150 КС), B14XFT 1.4 литарски мотор надиректно вбризгување.
На пазарот во Русија е достапна верзија со 1,8 литарски бензинец A18XER (корејска ознака F18DA). Автомобилите за рускиот пазар биле произведувани во Калининград, Русија од Автотор, а подоцна и од Унисон (Минск, Белорусија) во 2015 година[7]. Во октомври 2014 г. спецификациите на моторот во следниве табели се од Прирачникот за сопственици на Опел за 2013, 2015 и 2018 година[8][9][10].
Remove ads
Втора генерација
Втората генерација на Мока била претставена на 24 јуни 2020 година. Автомобилот бил заснован на заедничката модуларна платформа на PSA Group, и достапен со електрична верзија наречена Mokka-e[12]. Верзијата со мотор со внатрешно согорување била претставена на 2 септември 2020 година[13]. Постојат три опции за мотор, вклучително и 1,2-литарски турбополнач со три цилиндри бензинец со моќност од 100 PS (74 kW; 99 khp) и 205 N⋅m (151 lb⋅ft) вртежен момент со 6-степен рачен менувач, 1,2-литарски турбо со моќност од 130 PS (96 kW; 128 khp) и 230 N⋅m (170 lb⋅ft) вртежен момент во комбинација со стандарден 6-степен рачен или 8-степен автоматски пренос. Додека единствениот дизел мотор што се нуди е 1,5-литарски мотор со четири цилиндри, номинален 110 КС (81 kW; 108 КС) и 250 N⋅m (184 lb⋅ft) вртежен момент, понуден исклучиво со 6-степен рачен менувач[14]
Опел Мока
Внатрешност
Продажба
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads