Опел Корса
opel corsa From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Опел Корса (германски: Opel Corsa) — мал автомобил[1][2][3] кој се произведува од страна на германската марка на автомобили Опел од 1982 година. Тој се продава под најразлични други брендови (особено Воксхал, Шевролет и Холден).
Remove ads
Корса А (1982–1993)
Опел Корса за првпат започнала да се произведува во септември 1982 година. Првиот пат излегла во продажба во Франција, Италија и Шпанија - пазари на кои малите автомобили претставувале од 34 до 43% од продажбата[4]. Овие модели биле произведувани во Сарагоса, Шпанија, и првите модели биле хечбек со три врати и двојни седан модели, со верзии со четири врати и пет врати кои излегле од производство во 1984 година. На одредени пазари биле продавани и комерцијални „комбе“ модели, со или без задни прозорци во зависност од локалните барања. Во континентална Европа, верзиите на седанот биле познати како „Корса ТР“ до мај 1985 година. Овие седани биле наменети да им се допаднат на клиентите на „Опел Кадет Ц“ и на „Опел Чевет“ кои сепак посакувале традиционална форма со 3 кутии на седан - но не се продавале особено добро во поголемиот дел од Европа, но биле популарни во Шпанија и Португалија, меѓу други пазари. Додека моделот имал само десет проценти од продажбата на француската Корса, моделот ТР имал скоро 50% од сите продажби на Корса во Шпанија[5].
Основната верзија се викала единствено како Корса, по што следувале Корса Лукс, Корса Берлина и спортската Корса СР. СР добила спојлер кој го опкружува задниот прозорец, алуминиумски тркала, карирани спортски седишта и малку помоќен мотор од 70 КС (51 kW)[6]. Шест години подоцна, Корса добила фејлифт, во кој биле вклучени измени на предната маска и некои други мали измени. Моделите се викале LS, GL, GLS и GT.
„Корса А“ била позната на пазарот во Обединетото Кралство како „Опел Нова“ (бидејќи се сметало дека „Корса“ звучи премногу „грубо“), и била претставена во април 1983 година, по седуммесечен спор за унијата поради британските работници лути поради тоа што автомобилот не се произведува таму[7] додека британските автомобили биле подложени на огромни тарифи за увоз во Шпанија пред нејзиното влегување во Европската заедница.
Првите модели бил со 1,0 L 45 КС, 1,2 L 55 КС, и 1.3 б 70 бензински мотори. Моторите се засноваа на добро докажаниот дизајн Family II, освен моторите 1.0 L и раните 1.2 L, што се засновале на ОХВ од Кадет Ц.
Исто така, бил достапен и турбо-дизел мотор со градба Изузу, 67 КС (49 kW) 1,5 Л, кој исто така се користел во Изузу Гемини. Дизелот се приклучил на групата во мај 1987 година, на Саемот за автомобили во Франкфурт, заедно со спортскиот GSi[8]. Моторите и поголемиот дел од механичка компонента се изведени од оние што се користат во Астра и Кадет. Во септември 1987 година,
Реткиот спортски модел бил произведен во 1985 година со 1.300 кубици од групата А за британското првенство во рели. Овие спортски модели биле бели и доаѓале со уникатни винил-решенија, 93 КС и максимална брзина од 112 км/ч (време од 0–60 км на час) од 8,9 секунди. Овие се далеку од најретките модели (произведени 500) и со тоа се здобиваат со висока пазарна цена ако некоја стане достапна.
На Корса Нова бил додаден и мотор инжекшн со гориво од 1,6 л, со 101 КС (74 kW) на 5600 вртежи во минута (98 КС или 72 kW во катализираната верзија) и способен за 116 км/ч.
Мапирањето на моторот на GSi било спроведено од специјалисти за подесување на Опел. Дизајнот бил освежен во септември 1990 година, со нови браници, фарови, решетки и ентериер, но бил јасно препознатлив како нежен автомобил, кога морал да се натпреварува со најновите модели во Европа — Пежо 106 и Рено Клио.
Заден приказ, модел од 1987 година
Опел Корса GT
Опел Корса TR со две врати (1982–1987)
Заден приказ
Опел Корса со пет врати (1985-1987)
Опел Корса со четири врати (1985–1987)
1990-1993
Опел Корса 1988 GSi
Опел Корса Ван од 1989 година
.jpg)
.jpg)
![Thumb](#/media/Податотека:Opel_Corsa_1.2_"Strada"_(10476179675).jpg)
.jpg)
Воксхал Нова
Корса А била преработена како „Воксхал Нова“ помеѓу 1983 и 1993 година за Велика Британија - „Воксхал“ е трговска марка што ГМ веќе ја користела на разни производи од „Шевролет“ во Северна Америка. Моделот делотворно го заменил стареењето на „Шевет“, кое го завршил производството во јануари 1984 година. Во Велика Британија биле продадени скоро 500.000 модели во текот на следните десет години, но до февруари 2016 година, само 1.757 сè уште биле на пат да бидат продадени[9]. Во својата најдобра година, 1989 година, моделот го зазел седмото место во продажба на Велика Британија со повеќе од 70.000 продажби. Сите модели на Нова биле произведени во Шпанија, при што првите клиенти во Обединетото Кралство ја земале испораката на своите автомобили во април 1983 година. Моделот му дал на Воксхал конкурентност на пазарот на автомобили во Велика Британија, бидејќи Шевет бил постар модел од мнозинството од неговите главни конкуренти, како Форд Фиеста и Метро. Со крајот на 1990 година, пристигнала мала ван верзија, наречена Вохол Нова Ван[10].
Продажбата во Велика Британија била голема до крај, но до моментот кога последната Нова била издадена во почетокот на 1993 година, изгледала на пониско ниво во споредба со помодерните соперници како „Пежо 106“ и „Рено Клио“. Воксхал го испуштил името Нова во 1993 година кога нивната верзија на Опел Корса Б го имала своето претставување, а подоцна моделите биле продавани како „Воксхал Корса“. Ова бил втор Воксхал кој го усвоил истото име на модел како верзија на Опел, првиот бил Опел Сенатор.
На телевизиски оглас во 1986 година бил прикажан хитот на Ричи Валенс „Ла Бамба“ каде се нашла и Воксхал. Познати поранешни сопственици на Нова биле: поранешниот возач на митинг Колин Макреј и глумецот Шон Бин.
Воксхал Нова со пет врати (1989–1990)
Воксхал Нова со пет врати (1990–1993)
.jpg)
Remove ads
Корса B (1993–2000)
Во април 1993 година, Корса Б била претставена и во Обединетото Кралство Воксхал се откажал од името Нова, со тоа што автомобилот понатаму бил познат како Корса[22]. Во мај 1994 година, моделот бил произведен од Холден во Австралија, како Барина, заменувајќи ја верзијата на Сузуки Свифт, продадвана под тоа име[23]. Ова се покажало како успех и моделот станал првиот прпизведен во Шпанија автомобил кој се продавал во значителни количини на австралискиот пазар[24].
За разлика од претходниот модел, овој немал верзија за седан за европскиот пазар, но една била дизајнирана во Бразил за латиноамериканскиот пазар, бидејќи пазарот тоа го претпочитал. Моделот бил продаван и во Јужна Африка и Индија. Биле воведени и каравани, комбиња и камионетки, а за австралискиот пазар се произведувала конвертибилна верзија, наречена Холден Барина Кабрио.
Италија била единствената европска земја каде што беше понудена аргентинската вградена караван-верзија[25]. Корса, исто така, произвела и мало купе, наречено Опел Тигра.
Моделите вклучувале мотори со четири цилиндри на моќност од 1200, 1400 и 1600 кубици на бензин, како и економичен мотор со турбодизел од 1500 литри. Повеќето автомобили добиче раченменувач со пет брзини, иако автомат со четири брзини исто така бил достапен со одредени мотори. Во првите неколку години, четирибрзинскиот модел исто така станал достапен заедно со најмалиот мотор од 1200 кубици[26]
Моделите со 1000 L и три цилиндри и 1200 L со четири цилиндри биле претставени во 1997 година.
Моделот на седан бил произведуван и продаван во Латинска Америка како Шевролет Корса Класик до 2010 година, кога бил заменет со моделот претходно објавен за Кина во 2005 година како „Буик Саил“. Буџетска верзија воведена за бразилскиот пазар, „Шевролет Селта“, има каросериски работи како на крајот на 90-тите на Опел Вектра и Опел Астра. Селта била продадена во Аргентина како Сузуки Фан за одреден период.
Во 2011 година, „Џенерал моторс“ престанал да го претставува Сузуки во Аргентина, па Селта се вратила на оригиналното име под марката „Шевролет“. Аргентинското производство започнало во септември 1997 година, станувајќи првиот локално изграден патнички автомобил „Шевролет“ од 1978 година.
Латиноамериканската корса добила мал фејлифт во 1999 година, со неспокојни браници, а од април 2002 година (кога била воведена новата Корса 2) Корса Б започнала да се продава како „Корса Класик“[27] до 2010 година, кога станала „Класик“ во времето кога Корса Б го промовирала, заменувајќи ги „Шевролет Саил“ и „Шевролет Селта“. Производството конечно престанало во октомври 2016 година[28].
Верзиите за седан и караван забиле произведувани во Кина од страна на Шангај ГМ како Буик Саил и Буик Саил С-РВ, соодветно од јуни 2001 до февруари 2005 година. Таа година тие добиле фејслифт и станале познати како „Шевролет Саил“ и СРВ. Во септември 2006 година, Чиле станала првата земја надвор од Кина што ја примила кинеската верзија на Корса, нарекувајќи ја Шевролет Корса Плус, и достапна како седан со четири врати и со мотор од 1.6 L 92 PS (68 kW). Корса Плус вклучува двојни предни воздушни перничиња, сопирачки за заклучување, климатизација, електрични прозорци и централно заклучување како стандардна опрема.
Во Индија, хечбекот, седанот и верзиите на каравани се продавале како Корса Саил, Корса (или Корса Џоу) и КОрса Свинг соодветно до крајот на 2005 година. Моделот на хечбек се произведувал, а широко се продавал во Јужна Африка како Корса Лите под брендот на Опел до 2009 година, во кој момент била прекината.
Во Тајланд, „Корса“ била достапна како „Опел“ со мотор од 1400 кубици и достапнен со три или пет врати и рачен или автоматски менувач.
Галерија
Опел Корса со пет врати
(1993–1997)
Опел Корса со три врати
(1997–2000)
Опел Корса со пет врати (1997–2000)
Опел Корса Караван
Воксхал Корса
Воксхал Корса со пет врати
Внатрешност
Буик Саил седан (Кина)
Буик Саил СРВ (Кина)
Шевролет Саил (Кина)
Безбедност
Верзијата на Корса била надополнета во 1997 година, што резултирало со различни опции за стајлингот и подобри безбедносни одлики:
Мексико
Во 1995 година, „Џенералс моторс де Мексико“ за првпат започнала да го продава моделот на Корса B под името „Шевролет Чеви“[31]. Во 2004 година (откако бил претставен моделот „Корса C“ во 2002 г.), за мексиканскиот пазар била претставена нова верзија на хечбекот и седанот на Корса позната како Чеви C2, која била продадавана и во Колумбија.
Сите мексикански претходни верзии биле познати како Чеви, со имиња што Монца ги користела за седанот, и Свинг (со пет врати) и Џој (со три врати) за хечбеците, сите со 1600 кубици и 78 PS (57 kW) на четири цилиндри. Исто така, имало и модел со три врати, познат како Чеви Популар, кој бил опремен со мотор од 52 КС (38 kW) и 1400 кубици. Последните редизајнирања во 2004 и 2008 година биле едноставно наречени Чеви и Чеви Седвин. Чеви бил омилен меѓу возачите на такси и еден од најпродаваните автомобили во земјата.
Чеви го завршил своето производството на крајот на август 2011 година во фабриката во градот Рамос Ариспе. Овој потег бил направен поради тоа што продажбата на Чеви започнала постојано да опаѓа од почетокот на 2010 година, и исто така затоа што не ги исполнил новите правила за безбедност во Мексико што ги принудила моделите да имаат стандардни предни воздушни перничиња.
Хечбекот со пет врати бил повлечен по моделот во 2010 година, оставајќи ги само седаните со четири врати и хечбекот со три врати, а оној со 3 врати останал најпопуларен модел. Производството на Чеви било прекинато од 2012 година, по скоро 18 години на мексиканскиот пазар.
Наследникот на трите верзии, Шевролет Соник, започнал да се произведува во градот Рамос Ариспе кон почеток во 2012 година, додека ГМ одеднаш го заменил моделот со пет врати на Чеви со Шевролет Спарк.
Шевролет Чеви со три врати
Шевролет Чеви седан
Шевролет Чеви седан
Опел Корса
- Опел Корса - Европа (освен Велика Британија)
- Воксхал Корса - Велика Британија
- Буик Саил - Кина, јуни 2001 година до февруари 2005 година
- Шевролет Корса - Латинска Америка (Опел Корса во Чиле)
- Шевролет Корса Класик - Јужна Америка, по објавувањето на Корса Ц.
- Шевролет Класик - Бразил, од 2005 година; Аргентина, од 2010 година
- Холден Барина - Австралија и Нов Зеланд (бил заменет со Даеву Калос од 2005 година)
- Опел Корса Лите и Опел Корса Класик - Јужна Африка, за верзии на хечбек и седан, соодветно
- Опел Корса Саил и Опел Корса Свинг - Индија, за хечбекот и верзијата за каравани, соодветно
- Опел Вита - Јапонија (Тојота веќе го регистрирала името Корса за еден од нивните модели Тојота Терцел)
- Шевролет Чеви - Мексико, за „Корса“ од 2004 година, „Чеви C2“, прекинат во пролетта 2012 година.
Изнесени верзии
- Шевролет Саил - Кина, од 2005 година.[32] A new version was released in 2010[33] потоа друга во 2014 година.
- Шевролет Класик - Аргентина и Бразил, од 2011 година, за Шевролет Саил
- Шевролет Корса Плус - Чиле, за кинескиот Шевролет Саил
- Шевролет Селта и Шевролет Призма - Јужна Америка, за хечбек и седан верзија
- Шевролет Монца за издание на 4 врати (седан) на Шевролет Чеви. Прекинат во пролетта 2012 година.
- Сузуки Фан - Аргентина. Прекинато во 2011 година.
Remove ads
Корса C (2000–2006)
Корса Ц била претставена во 1999 година, а на европскиот пазар била воведена во октомври 2000 година, а фејслифтот пристигнал во август 2003 година[36]. Џенерал Моторс ја нарекол новата шасија Гама и имал намера да ја користи за голем број други модели. Верзија за седан била понудена и во Латинска Америка, Јужна Африка и Блискиот Исток.
Бразилската верзија на Корса претставувала поконзервативен преден крај од неговиот европски колега.
Бразил исто така понудил и пикап верзија на Корса именувана како „Шевролет Монтана“ (на некои пазари се продава како Торнадо). ГМ Јужна Африка го пласирала хечбекот едноставно како Нова Корса.
Во Јапонија, каде што автомобилот се продавал како „Опел Вита“, производството завршило во април 2004 година, поради слабата продажба.
Опел Корса со пет врати (2000–2003)
Опел Корса со три врати (2000–2003)
Опел Корса со три врати (2003–2006)
Опел Корса со три врати (2003–2006)
Опел Корса со пет врати (2003–2006)
Воксхал Корса
Воксхал Корса
Interior
_–_Heckansicht,_1._April_2011,_Mettmann.jpg)
Сигурност
Резултати од тестот на Euro NCAP, варијанта на хечбек со три врати од 2002 година:
Мексико
Корса Ц пристигнала во 2002 година како модел со пет врати и била увезена од Европа; но за моделот од 2003 година, Корсата продавана во Мексико започнала да доаѓа од Бразил и била понудена новата верзија на седан. Во 2005 година, седанот бил понуден со полуавтоматски менувач наречен easytronic затоа што бил понуден само со рачен менувач со пет брзини, меѓутоа, лесната автоматска трансмисија била брзо прекината по моделот од 2007 година, поради лошата продажба и техничките недостатоци.
Шевролет Корса Ц бил понуден на мексиканскиот пазар во јуни 2008 година, оставајќи го само постариот и освежен Чеви (Корса Б); а „Корса Ц“ била заменета со „Шевролет Авео“, сепак, Бразил го задржал автомобилот до 2012 година (кога било финалното издание на „Шевролет Корса“ и со последниот седан во 2011 година) и Аргентина до 2010 година.
Во 2002 година, била претставена нова шасија на Корса наречена Опел Мерива, чиј развој започнал под Опел во Риселхајм.
Корса Ц била продавана во Јужна Америка, и произведувана во фабриката за производство на Росарио во Аргентина.
Шевролет Корса со пет врати
Шевролет Корса седан
Шевролет Корса седан
Шевролет Монтана
Океанија
Во Австралија, автомобилот ја освоил наградата „Автомобил на годината“ (КОТИ). Холден исто така ја увезел SRi верзијата со мотор 1.8 L Астра, вклучувајќи контрола на влечење, ABS сопирачки, подобра комбинација на гуми/тркала и комплет за каросериски елементи.
Во декември 2005 година, Корса Ц одеднаш била исфрлена од Австралија и Нов Зеланд, како мерка за намалување на трошоците од страна на ГМ, и била заменет со „Даеву Калос“, како Холден Барина. Барина со седиште во Калос била изаменета со повторно отфрлена верзија на Шевролет Соник/Даеву Калос T300.
Обединето Кралство
Оваа Корса имала огромен успех за Воксхал во Велика Британија, како најпопуларен супермини автомобил и втор најпопуларен автомобил во 2002, 2003 и 2004 година. Исто така, моделот бил најпродаван од неговата категорија во Велика Британија во 2005 година, достигнувајќи го третото место во целина, но во 2006 година (финалето година на производство) го изгубил првото место во секторот супермини автомобили по пет години и моделот бил престигнат од Форд Фиеста. Севкупно, Корсата била четврти најпопуларен автомобил во Велика Британија во 2006 година.
Спецификации на моторот
Корса Ц била претставена со мотор на турбиодизел од 1700 кубици ДТИ Екотек, испорачан од Изузу со 75 КС (55 kW). Подоцна му се придружил и моторниот турбодизел од 1700 DI Ecotec, исто така, испорачан од Изузу. 1700 DI Ecotec не вклучува интерколер и овој модел има намалена моќност на 65 КС (48 kW)[38]. Од 2003 година, новиот мотор со турбиодизел од 1300 и со CDTI Ecotec го снабдувал Фиат (Мултиџет) кој има 70 КС (51 kW) и турбодизел ЕЦОТЕК 1,7 Л ЦДТИ бил снабден од Изузу, кој имал 100 КС (74 kW). Овој нов 1,7 L CDTI Ecotec се одликува со варијабилен турбополнач[39].
Моторите 1000 и 1200 Екотек Фемили 0 се преноси од Корса B; моторот од 1400 Фемили 1 бил заменет со нов 1400 L Фемили модел 0. Моторот од 1800 L Фемили 1 претставува надградба за претходниот мотор со вентил од 1600 L 16 и 125 КС (92 kW). Изданието со мотор од 1800 го добил името Корса GSi и бебил е претходник на новиот ОПЦ на Корса.
Во 2003 година, Опел вовел ажурирани верзии на моторите Фемили 0 со технологија ТвинПорт, а моторот од 1200 се здобил со 30 кубика, со што постигнал 80 КС (59 kW).
Remove ads
Корса D (2006–2014)
Корса D е создадена со употреба на новата верзија на платформата SCCS, која била ко-развиена од страна на Џенерал Моторс, Опел и Фиат[40]. Првите официјални слики од Корса Д, биле објавени од Опел во мај 2006 година. Во Велика Британија, What Car? моделот го прогласил за автомобил на годината во 2007 година. Корса Д се нашла на второто место на Европски автомобил на годината за 2006 година, само зад Форд С-Макс.
Корса Д е достапен и во три и пет верзии, и се продава како Воксхал Корса во Велика Британија. Истите димензии на моторите од Корса C биле достапни при претставувањерто, иако биле надградени моторите со 1.3 L CDTI и 1.7 L CDTI, и со моќност од 75 КС (55 kW) до 125 КС (92 kW).
OPC/VXR верзијата од 192 КС (141 kW) излегла во продажба во почетокот на 2007 година, со турбо-мотор и бензински мотор од 1.6 литри кој ги напојува предните тркала.
Моторот со 75 КСИ (55 kW) 1.3 CDTI бил ажуриран во средината на 2007 година, за да ги донесе нивоата на CO2 на само 119 g/km, што значи дека дванаесетмесечната акцизна должност во Велика Британија чини 30 фунти и е подобна за Планот 2000E (попуст од 2000 € за купување нов автомобил) во Шпанија[41].
Корса D била кратко достапна во Австралија под брендот Опел, наместо како Холден, како што биле претходните модели Корса Б и Корса Ц, за време на краткиот престој на Опел на австралискиот пазар. Помалку од една година по лансирањето, Опел Австралија објавил дека престанува со работа, отстранувајќи ја „Корса“ од австралискиот пазар.
Покрај тоа што не била продавана во САД или Канада, Корса D никогаш не била достапна во Јапонија, бидејќи Јанасе престанал да ја увезува Опел Вита во април 2004 година, поради намалувањето на продажбата. Опел целосно се повлекол од јапонскиот пазар во декември 2006 година, поради ниската продажба претходната година.
Опел Корса со три врати
Опел Корса со пет врати
Внатрешност
Опел Корса ОПЦ
Поглед
Опел Корса GSi
Воксхал Корса SXi
Воксхал Корса VXR
_–_Heckansicht,_5._April_2011,_Wülfrath.jpg)
Сигурност
Резултати од тестот на Euro NCAP, варијанта на хечбек со три врати од 2006 година
ФлексФикс
FlexFix е опционално интегриран багажник за велосипеди. Во суштина оваа опција е сокриена и може да се извади од задниот браник на автомобилот.
ОПЦ
Во 2007 година, Опел ја претставил спортската верзија на КОрса подесена од Opel Performance Center (OPC) - Corsa OPC. Корса има 1,6 литарски I4 турбо мотор со 141 kW (192 КС; 189 КС) при 5.850 вртежи во минута и 230 N⋅m (170 lb⋅ft) вртежен момент од 1.980 до 5.850 вртежи во минута, со функција за прекумерна моќ што ја засилува вртежната вредност на 266 N ⋅m (196 lb⋅ft). Времето од 0 до 100 км на час (62 км на час) е 7,2 секунди, а максималната брзина е 225 км на час. Разликите со стандардната корса во внатрешноста се спортските седишта Recaro, управувачот со OPC и копчето за менувачот, бирачите со инструменти со позадина на ОПЦ.
Надворешно, има различен преден и заден браник со издувен триаголник. Исто така, постојат OPC спојлери. Автомобилот има поцврста и пониска суспензија од редовната Корса. Стандардните рампи се со 17 инчи и по избор од 18 инчи. Корса ОПЦ била достапна само како верзија со три врати.
Спецификации на моторот
Фејслифт
Опел Корса се пофалила со нова постава на бензински и дизел мотори што целосно ги исполнува стандардите на Еуро 5. Возењето и управувањето биле исто така подобрени[43]. Моторите биле дополнително подобрени од 2011 година, бидејќи „Старт/Стоп“ опцијата била додадена на моторите.
Моторите со (S/S) се задебелени во колоната на СО2
Хибрид
На Саемот за автомобили во Франкфурт во 2007 година, Опел го претставил моделот Опел Корса Хибрид, купе што комбинира стартер и алтернатор управуван со батерија со литиум.
Опел Корса со три врати
Опел Корса со три врати
Опел Корса со пет врати
Опел Корса ОПЦ
Поглед
Воксхал Корса
_–_Frontansicht,_31._Juli_2012,_Heiligenhaus.jpg)
_–_Heckansicht,_31._Juli_2012,_Heiligenhaus.jpg)
_Enjoy_5-door_hatchback_(2015-11-11)_02.jpg)
Remove ads
Корса E (2014–2019)
,_front_right.jpg)
Опел Корса Е[44] дебитирала на Саемот за автомобили во Париз во 2014 година[45].
Внатрешниот простор останал ист, како и багажникот од 285 литри, но секој дел од таблата со инструменти бил целосно нов[46]. Целиот надворешен лим (освен покривот) бил ревидиран, но основната шасија и структурата на каросеријата (особено стакленички) била пренесена од Корса Д[47].
Воксхал Корса Mk IV
Воксхал Корса Mk IV VXR
Внатрешност
Опел Корса E 1.4 турбо
Опел Корса E 1.4 турбо
_–_Heckansicht,_24._Oktober_2015,_Münster.jpg)
_–_Frontansicht,_24._Oktober_2015,_Münster.jpg)
Корса OPC/VXR
Во февруари 2015 година, Опел ја претставил ОПЦ-верзијата на Корса E. Во споредба со претходниот модел на производство, моќноста се зголемила за 15PS на 207PS (204 КС) од 1.6 Турбо мотор, со максимален вртежен момент од 245 Nm (181 lb-ft) помеѓу 1900 и 5800 вртежи во минута. Преголемата функција го зголемила вртежниот момент до 280Nm (210 lb-ft) кога е потребно. Како резултат, Корса ОПЦ има можност да за 6,8 секунди достигне 100 км на час и да достигне максимална брзина од 230 км на час.
Корса ОПЦ се одликува со спортска шасија Frequency Selective Damping (FSD), која им овозможува на силите на амортизација да се прилагодат на честотата на автомобилот за да ја балансираат спортската пријатност. Суспензијата била спуштена за 10 мм (0,39 во) во споредба со стандардните модели на Корса, а автомобилот добил и оптимизиран управувач со повеќе директни и прецизни реакции. OPC работел и на сопирачките, додавајќи дискови од 308 мм на предната оска.
Опел исто така го понудил пакетот за перформанси на Корса ОПЦ, кој вклучува механичка диференцијална брава со повеќе дискови направена од Дрекслер, тркала од 18 инчи со гуми на Мишелин. Пакетот го опфаќал и системот за сопирање со високи перформанси Brembo со дискови за сопирање 330 mm на предната оска.
Спецификации на моторот
Remove ads
Корса F (2019–денес)
Оригиналниот проект на КОрса F првично бил планиран да биде објавен во есента 2017 година, но за жал проектот бил откажан поради аквизицијата од страна на Groupe PSA. Префрлајќи се на платформата PSA CMP (EMP1), Опел го започнал развојот на моделот во 2017 година[48].
После стекнувањето на Опел и Воксхал од страна на Група ПСА (Peugeot-Citroën) што било објавено на 14 февруари 2019 година, Корса F 2019 се заснова на заедничката модуларна платформа на Peugeot 208 (CMP).
Во декември 2018 година, Опел го објавил претставувањето на електрична верзија на Корса, наречена Корса-e, и е предвидено да излезе во продажба во 2019 година, со цена близу 20,000 €[49][50]. Главните конкуренти на Корса-e се Нисан Лиф и Рено Зое.
Со промените кои настанале, треба да бидат достапни два бензински мотори и еден дизел мотор, започнувајќи со 1.2-литарскиот четирицилиндричен мотор кој произведува 75 КС и доаѓа со петстепен рачен менувач како стандард. Втората верзија со трицилиндричен 1.2-литарски турбо мотор PureTech кој се дели со моделите Пежо и Цитроен, треба да има 99 КС и 250 Nm вртежен момент. Моделот ќе има 6 брзини или осум со автоматско управување. Дизел моторот е 1.5-литарски дизел со четири цилиндри на BlueHDi, произведува 99 КС и 250 Nm вртежен момент.
Стандардната Корса е речиси идентична со електричната верзија, со исклучок на различни дизајни на тркала од легура. Внатрешноста ќе вклучува систем за инфозабава на екран на допир со две дополнувања; седум-инчен мултимедијален систем Navi или 10-инчен мултимедијален Navi Pro.
Тежината на автомобилот е исто така подобрена, редизајнирани каросерии и нови алуминиумски мотори за кои Опел тврди дека 10% од тежината е намалена во опсегот и ќе има добар баланс во удобноста. Најновиот спектар на алуминиумски трицилиндрични бензински и дизел мотори на Опел ќе заштеди околу 15 кг во однос на претходните четирицилиндрични единици. 10 кг се намалени од седиштата, губејќи 5,5 кг на предната страна и 4,5 кг на задната страна на автомобилот, или со вкупно околу 108 кг намалување на тежината.
Првите испораки ќе започнат во април 2020 година, а потоа ќе следи и чисто-електричниот модел[51][52].
Спецификации на моторот
Remove ads
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads