Пасиште

Пасиште — простор со бујна растителност каде се пасе копитен добиток како дел од фарма или чифлиг. Планинското пасиште се нарекува рудина^[1]. Пред механизацијата на земјоделството пасиштето било главен извор на храна за добитокот и овците. Тоа сѐ уште се употребува во голема мера, особено за природно живинарство и органско земјоделство, бидејќи пасиштето дава многу подобри животни услови за животните. Напредокот на полето на раководената интензивна испаша како и подобрувањата во технологијата на оградување довеле до обновен интерес во испашата во 1990-тите.

Коњи и овци на пасиште на планината Караџица

Растенијата на едно пасиште можат да бидат треви, зрна или мешавина. Луцерката, детелината и граорот како и пијанката, ливадарката, ветрушката и други билки, зависно од условите, од кои најважни се видот на почвата, минималната годишна температура и количеството на врнежи.

Пасиштето како мотив во уметноста

• „Декемвриски пасишта“ - песна на рускиот поет Андреј Вознесенски од 1957 година.^[2]

Поврзано

• Висорамнина
• Ливада
• Поле
• Полјана
• Плавна ливада
• Прерија
• Рамнина
• Савана
• Степа