Рудолф Штајнер

Рудолф Штајнер (германски: Rudolf Steiner; 25 февруари 1861 – 30 март 1925 ) — австриски филозоф, книжевен научник, просветен деец, уметник, драмски писател, и езотеричар.^[1][2][3] Тој е основач на антропозофијата, валдорфското образование, биодинамичкото земјоделство, како и на антропозофската медицина.^[4]

Рудолф Штајнер
Рудолф Штајнер во 1905 г.
Период	филозофи на 20 век
Подрачје	Западна филозофија
Школа	феноменологија, холизам, монизам
Претежна дејност	метафизика, епистемологија, филозофија на науките, езотерија, христијанство, теозофија, масони
Значајни идеи	антропозофија, антропозофска медицина, ниодинамичко земјоделство, спиритуализам
Влијанија од Франц Брентано, Фихте, Хегел, Гете, Шилер
Влијаел врз Овен Берфилд, Василиј Кандински, Алберт Швајцер, Ричард Тарнас, Кен Вилберт

Штајнерзастапувал една форма на етички индивидуализам, а својата епистемологија ја извлекол од погледот на свет на Гете: „Размислувањето… не е ништо помалку ни повеќе од орган за перцепција. Како што окото ги забележува боите, а увото звуците, така размислувањето ги забележува идеите.“^[5]

Рудолф Штајнер, фотографија направена за време на неговото дипломирање во средно училиште

Рудолф Штајнер, студент (1882)

Рудолф Штајнер, фотографија од 1900 година

Животопис

Од 1879 до 1883 година, Штајнер се школувал во Виена, на Институтот за технологија (Technische Hochschule), каде и дипломирал математика, физика, и филозофија.^[6]

Куќата во која е роден Рудолф Штајнер, денес Хрватска

Во својата автобиографија, Штајнер наведува дека кога имал 21 година, во воз на патот од неговото село до Виена, се сретнал со некој собирач на билки, Феликс Когутски, кој зборувал за духовниот свет „како некој што има лично искуство во врска со тоа.“ Овој собирач на билки го запознал Штајнер со човек кого Штајнер едноставно го нарекува „учител“, а кој извршил големо влијание во развојот на Штајнер, посебно со тоа што го навел да ја изучува фолозофијата на Јохан Готлиб Фихте.^[7]

Во 1891 година, Штајнер се стекнал со титулата доктор на филозофија на Универзитетот Росток, во Германија, со тезата заснована врз концептот на егото на Фихте, подоцна печатена во проширена форма како Вистина и знаење.