Становојски Планини

Становојски Планини (руски: Станово́й хребе́т, кинески: 外興安嶺, пинјин: Wài xìng'ān lǐng), наречени и Надворешен Хинган — планински венец во југоисточниот дел на Далечниот Исток на Русија. Се протега во од југозапад кон североисток во должина од 900 км, од реката Ољокма на запад до реката Учур на исток,^[1] речиси сè до Охотското Море. Го дели сливот на Атлантскиот Океан (преку Лена) од сливот на Тихиот (преку Амур). Поради ова, планините ја исцртувале границата помеѓу Русија и Кина од 1689 г. (Нерчински договор) до 1858 г. (Ајгунски договор).

Становојските Планини означени на карта

Становојски Пл.

Местоположба на Становојските Планини во Русија

Венецот е долг околу 725 км. Највисок врв е Скалисти (2.482 м). Има многу ледници, од кои истекува реката Лена.

Јаблановските Планини може да се сметаат за југозападен продолжеток на Становојските. Пред XX век, името се однесувало и на полумитски венец по западното крајбрежје на Охотското Море.