Талан

Талан^[1] или талант^[1] (латински talentum, од старогрчки τάλαντον, talanton „скала, рамнотежа“) — историска мерка за маса кај древните народи. Износот варира од народ до народ помеѓу 26 и 34 килограми. Таланот исто така бил мерка за вредност еднаква на истата маса на благородни метали.

Таланот бил маса вода приближно потребна за да се наполни амфора.^[2]

Грчкиот или атичкиот талан изнесувал 26  кг,^[3] римскиот талан бил 32,3 кг, египетскиот талан бил 27 кг,^[3] а вавилонскиот талан бил 30,3 килограми.^[4] Стариот Израел и некои други земји од Блискиот Исток го прифатиле вавилонскиот талан и подоцна ја промениле количината на маса што ја содржела таа единица.^[5] Новоаветниот тежок обичен талан изнесувал 58,9 килограми.^[5] Вториот хебрејски талан имал маса од 34,272 кг, а од него биле изведени мина (0,571 kg), шекел (11,424 g) и полушекел.

Вавилонците, Сумерите и Евреите ги делеле талантите на 60 мини, а секоја мина била поделена на 60 шекели.^[3]