Ференц Краус

Ференц Краус (роден на 17 мај 1962 година^[2]) е унгарско-австриски^[3] физичар кој работи во атосекундната наука. Тој е директор на Институтот за квантна оптика „Макс Планк“ и професор по експериментална физика на Универзитетот „Лудвиг Максимилијан“ во Минхен во Германија. Неговиот истражувачки тим го генерирал и измерил првиот атосекунден светлосен пулс и го искористил за снимање на движењето на електроните во атомите, означувајќи го раѓањето на атофизиката.^[2] Во 2023 година, заедно со Пјер Агостини и Ан Луилје, бил награден со Нобелова награда за физика.

Ференц Краус
Краус во 2010
Роден(а)	17 мај 1962(1962-05-17) (63 г.) Мор, Унгарска Народна Република
Полиња	Атосекундна физика
Установи	Институт Макс Планк за квантна оптика Универзитет „Лудвиг Максимилијан“ во Минхен
Теза	„Erzeugung ultrakurzer Lichtimpulse in Neodymium-Glaslasern“ (1991)
Докторски ментор	Арнолд Шмит [][1]
Познат по	Прв атосекунден извор на светлина
Поважни награди	Волфова награда по физика (2022) Награда на Фондацијата BBVA за границите на знаењето (2022) Нобелова награда по физика (2023)
Страница
https://attoworld.de/

Академска кариера

Од 1981 до 1985 година, Краус студирал теоретска физика на Универзитетот „Етвеш Лоранд“ и електротехника на Техничкиот универзитет во Будимпешта во Унгарија.^[4] Од 1987 до 1991 година докторирал на Техничкиот универзитет во Виена, во Австрија,^[4][5] а од 1991 до 1993 година таму го завршил и својат докторат.^[4] Од 1996 до 1998 година бил вонреден професор,^[4] од 1999 до 2004 година професор по електротехника на истиот институт.^[4]

Во 2003 година бил назначен за директор на Институтот „Макс Планк“ за квантна оптика во Гархинг,^[6] а во 2004 година станал претседател на експерименталната физика на Универзитетот „Лудвиг Максимилијан“ во Минхен.^[4]

Почести и награди

• 2006 - Награда „Готфрид Вилхелм Лајбниц“^[7]
• 2006 – Медал за напредок на Кралското фотографско друштво и почесна стипендија^[8]
• 2009 – Избран за член на Оптика^[9][5]
• 2013 – Награда Ото Хан^[6]
• 2015 – Избран за лауреат на наградата „Кларивејт“ за физика со Пол Коркум „за придонеси во развојот на атосекундната физика“.^[10]
• 2016 – Член на Германската академија на науките Леополдина.^[11]
• 2019 – медал Владилен Летохов.^[12]
• 2022 – Награда „Волф“ за физика со Ан Л'Илие и Коркум „за пионерски придонеси во ултрабрзата ласерска наука и атосекундната физика“.^[4]
• 2022 – Награда на Фондацијата BBVA за границите на знаењето во основните науки со Л'Илиер и Коркум.^[13]
• 2023 – Нобелова награда за физика со Л'Илие и Пјер Агостини за „експериментални методи што генерираат атосекундни импулси на светлина за проучување на динамиката на електроните во материјата“.^[2]