Франкократија

From Wikipedia, the free encyclopedia

Франкократија
Remove ads

Франкократија (грчки: Φραγκοκρατία, во превод „владеење на Франките“), исто така позната како Латинократија (грчки: Λατινοκρατία) или Венетократија (грчки: Βενετοκρατία) — периодот во грчката историја по Четвртата крстоносна војна (1204), кога на територијата на Византија била под управа на неколку западни, главно француски и италијански крстоносци, според Partitio terrarum imperii Romaniae односно „Поделба на земјите на Ромеите“.

Thumb
Започнување на Франкократија по поделбата на Византија

Терминот произлегува од името што го дале православните Грци на западноевропските латински црковни католици: Латини. Повеќето Латинци имале француско, норманско или венецијанско потекло. Периодот на франкократија се разликува по регион.Самата политичката ситуација се покажала како многу нестабилна, бидејќи новоформираните земји помеѓу себе имале голем број на недоразбирања, а грчките држави-наследници повторно започнале со враќање на териториите.

Со исклучок на Јонските Острови и некои изолирани тврдини кои останале во венецијански раце до крајот на 19 век, конечниот крај на Франкократијата во грчките земји настапило со османлиското освојување, главно од 14 до 16 век.

Remove ads
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads