Хрватско Загорје

Хрватско Загорје (хрватски: Hrvatsko zagorje) — културно-историска и географска област северно од Загреб, Хрватска. Се состои од целата област северно од планината Медведница, до Словенија на север и запад, и до областите Меѓимурје и Подравина на север и исток. Загорје било поделено на Крапинско-загорска жупанија и дел од Вараждинската жупанија по основањето на независна Република Хрватска. Хрватите оваа област обично го нарекуваат „Загорје“. Меѓутоа област со вакво име има и во Словенија, па затоа хрватскиот дел правилно се нарекува „Хрватско загорје“. Ако земеме предвид лингвистички и други фактори, можеме да речеме дека и престолнината Загреб спаѓа во Загорје.

За други значења, видете Загорје

Типичен предел во Загорје.

Тврдината Велики Табор.

Главни градови на Загорје се Вараждин и Крапина. Често се вели дека овој град е културната престолнина на кајкавското наречје (хрватски дијалект). Секоја година во Крапина се одржува фестивал наречен Фестивал кајкавске попевке. Кајкавското наречје на хрватскиот е многу слично на словенечкиот јазик. Поради повеќевековното присуство на германското, австриското и унгарското благородништво во Загорје, Загроците и ден денес често користат туѓи зборови и изрази од споменатите јазици во секојдневниот говор. Традициската изработка на загорсксите дрвени играчки, lepoglavska čipka te medičarski i licitarski proizvodi, поради својте посебности и вредности се сврстани на списокот на нематеријални добра на УНЕСКО.

Во загорското село Кумровец роден е Јосип Броз Тито, долгогодишен претседател на СФРЈ.

Загорје како тема во уметноста

• „Хотел Загорје“ — книга на писателката Ивана Симиќ Бодрожиќ.^[1]