Црква „Св. Ѓорѓи“ - Рајчица
црква во селото Рајчица From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Remove ads
Свети Ѓорѓи (позната и како Свети Ѓорѓија или Свети Ѓорѓи Победоносец) — манастирска црква на Раичкиот манастир во дебарското село Рајчица, Македонија.[1]
Црквата се наоѓа во долното маало Радовци. Истата, заедно со манастирскиот комплекс, е прогласена за заштитен споменик на културата на Македонија.
Remove ads
Местоположба
Црквата се наоѓа во селото Рајчица, на само два километри од градот Дебар, сместена во непосредна близина на регионалниот пат 1202.[2]
Историја
Изградбата на црквата завршила во 1835 година, а нејзин ктитор бил бигорскиот архимандрит и игумен Арсениј од Галичник. Ова е напишано на натписот од надворешната страна над влезната врата, кој што е испишан од раката на зографот Михаил, по завршувањето на неговата работа на живописот во куполата. Во годишниот биланс на Бигорскиот манастир е запишано дека биле потрошени 25.000 гроша за обемните работи околу изградбата на црквата (метох на манастирот), како и за нејзино опремување со икони за иконостасот, кандила, свеќници, крстови и слично. Но, посветеноста за црквата прекинала со смртта на Арсениј во 1839 година, а Бигорскиот манастир останал без игумен две години.[2]
Наследникот на Арсениј, игуменот Јоаким ја исполнил желбата на неговиот претходник, самаринскиот зограф Михаил да ја зографиса црквата, кој со својот син Димитар бил ангажиран да работи во Бигорскиот манастир. Игуменот Арсениј ги ангажирал самаринците уште пред да почнат зографските работи да изработат икони за иконостасот, а тоа се потврдува на престолните икони, каде зографите се потпишале и ја означиле годината 1832 година.[2]
Во 2022 година, црквата е ставена под железен саркофаг за претстојната нејзина обнова.
Remove ads
Архитектура
Манастирската црква е еднокорабна, зацврстена со пиластри во средишниот дел од каде што се издига купола со осмостран тамбур. На западниот дел е травеј со слепа калота на средината и полусводови од страните.[2]
Фрескоживопис
Живописот во средишната купола е изведен во 1840 година од зографите Михаил и Димитар (монашко име: Данил) по потекло од епирското село Самарина, кои биле најмени од страна на игуменот Јоаким. Откако го насликале овој живопис, зографите од неразбирливи причини ја прекинале работата. Ова е запишано во натписот на западната врата на храмот и на завршетокот на двата богослужбени текста во тамбурот.[2]
Фреските во овој дел се распоредени на следниов начин: Исус Христос Вседржител во допојасна фигура е претставен во темето и е опкружен од ангели и мноштво зраци. Под него е насликана Божествената служба, а на просторот меѓу прозорците, кои се на тамбурот на кубето се претставени осум пророци во цел раст. Големите празници се илустрирани на просторот околу тамбурот како и од Маките Христови, Тајната вечера, Предавство Јудино, Судење пред Пилат и Погребение Христово. Во пандантифите се претставени четирите евангелисти: Марко, Матеј, Јован и Лука.[2]
Работата на зографисувањето на црквата ја продолжил Дичо Зограф од мијачкото село Тресонче, кој работел во текот на 1848, 1850 и 1852 година, изработувајќи ги фреските во наосот, олтарот и травејот. За работата на Зограф се дознава од натписот над влезната врата од внатрешната страна, како и од натписите на композициите во наосот, во олтарот и во травејот.[2]
Иконографската програма во олтарниот дел е вообичаена како и кај другите преродбенски цркви. Истото се однесува и на фреските во наосот со исклучок на отсуството на патронот на храмот. Во наосот доминираат композициите Богојавление. Во нартексот се две композиции од Големите празници: Сретение и Вознесение. Во горните делови се сцени од житието на патронот на храмот.[2]
Во времето на игуменот Јоаким на западната фасада на црквата се изведени две композиции од непознат зограф и тоа Страшниот суд и Приговор на Исус Христос, додека во нишата над влезот во црквата е насликан Св. Ѓорѓи на коњ.[2]
Remove ads
Галерија
Дел од фрескоживописот
Натпис и фреска над влезот
Фреска во црквата
Фреска на Дичо Зограф
Фрески на предниот дел
Иконостас
Во 1832 година, зографот Михаил по налог на игуменот Арсениј ги има направено иконите Св. Ѓорѓи Победоносец и Св. Богородица со Исус Христос, додека зографот Данил (монашкото име на Димитар) ги има направено иконите на северната и јужната врата на иконостасот Вознесение на Св. Илија и Св. Харалампие.[2] Овие икони се едни од најдобро насликаните ликовни дела (икони) во Македонија во XIX век.[3]
Самиот иконостас има многу икони: престолни од XIX век, царски двери од XIX век, празнични икони од XVIII век и Голем крст од XVI век со резба.[2]
Remove ads
Галерија
Поглед на црквата
Црквата со Дебарското Езеро
Поглед на црквата
Раката на Св. Ѓорѓи
Предниот дел
Моменталната обнова на црквата
Поврзано
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads