Опитна психологија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Опитна психологија (експериментална психологија) — примена на опитни методи во служба на психологијата. Опитните психолози вработуваат човековите учесници и животински субјекти да студираат голем број на теми, вклучувајќи, меѓу другото, сензација и перцепцијата, меморијата, познанието, учење, мотивација, емоции; развојни процеси, социјалната психологија, како и на нервните супстрати на сите овие.[1]
Remove ads
Историја


Почетокот на опитната психологија
Вилхелм Вунд
Опитната психологија се појавила како современа академска дисциплина во 19 век, кога Вилхелм Вунд вовел математички и опитен пристап кон оваа област. Вунд ја основал првата психолошка лабораторија во Лајпциг, Германија.[2] Други опитни психолози, вклучувајќи ги Херман Ебингхаус и Едвард Титхенер, вклучувајќи и интроспекција меѓу своите опитни методи.
Чарлс Бел
Чарлс Бел бил британски психолог, чиј главен придонес биле истражувањата кои вклучуваат нерви. Тој го напишал памфлет сумирањето на неговото истражување на зајаци. Своето истражување го заклучил со тоа дека сетилните нерви внесете во posterior (грбните) корени на ’рбетниот мозок и моторните нерви излегуваат од предниот (ventral) корените на' рбетниот мозок. Единаесет години подоцна, францускиот психолог Франсоа Магенди ги објави истите заклучоци, без да бидат свесни за истражувањето на Бел. Поради Бел, и неговото не- објавување на неговото истражување, откритието било наречено Бел-Магендиев закон. Откритието на Бел, разоткрило верување дека нервите пренесуваат или вибрации или духови.
Remove ads
Белешки
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads