Месопотамија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Месопотамија ( грчки: Μεσοποταμία, меѓуречје) во превод значи земја меѓу две реки, се нарекуваат областите, кои се наоѓаат меѓу реките Тигар и Еуфрат. На север граничи со планините на Ерменија, на југ достигнува до Персискиот Залив. На запад граничи со Сирија, а на исток - со планинските венци на Западен Иран. Во овие земји благодарение на реките Тигар и особено Еуфрат, слично како Нил во Египет, настанала една од најдревните цивилизации како сумерската, акадската, асирската, а во почетокот на 2000 години п.н.е. започнало обединување на скоро целата област околу градот Вавилон.
Историскиот регион на Месопотамија во Западна Азија, во денешно време приближно одговара на поголемиот дел од Ирак заедно со Кувајт, источните делови на Сирија, југоисточниот дел на Турција и регионите долж границите на Турција со Сирија и на Иран со Ирак.[1]
Месопотамија |
---|
Еуфрат · Тигар |
Градови / Царства |
Сумер: Урук · Ур · Ериду |
Киш · Лагаш · Нипур |
Акадско Царство: Акад |
Вавилон · Изин · Суза |
Асирија: Ашур · Нинива |
Дур-Шарукин · Нимруд |
Вавилонија · Халдејско Царство |
Елам · Аморити |
Хурити · Митани |
Касити · Урарту |
Хронологија |
Кралеви на Сумерија |
Кралеви на Асирија |
Кралеви на Вавилонија |
Јазик |
Арамејски |
Сумерски · Акадски |
Еламски · Хуритски |
Митологија |
Енума Елиш |
Гилгамеш · Мардук |
Енлил · Енки |
Нинурта · Нинлил |
Сумерците и Акадијците (вклучувајќи ги Асирците и Вавилонците) владееле во Месопотамија од почетокот на пишаната историја (околу 3100 п.н.е.), сè до паѓањето на Вавилон во 539 п.н.е., кога потпаднала под Ахеменидското Царство. Александар Велики го освоил Вавилон во 332 п.н.е., а по неговата смрт, Месопотамија станала дел од Селевкидската империја.
Околу 150 п.н.е. Месопотамија била под контрола на Партијското царство. Месопотамија станала бојно поле помеѓу Римјаните и Партите, при што западните делови на Месопотамија паднале под римска власт. Во 226 година, источниот дел го зазеле Сасанидските Персијци. Поделбата на Месопотамија меѓу Римјаните (Византија од 395 година) и Сасанидското Царство траела до муслиманското освојување на Персија во 7 век и муслиманското освојување на Левант од Византијците. Голем број новоасирски и христијански месопотамски држави постоеле помеѓу 1 век п.н.е. и 3 век од н.е., вклучувајќи ги Адијабена, Осроена и Хатра.
Месопотамија е едно од најстарите места на човечката цивилизација каде започнала неолитската револуција од пред околу 10.000 години п.н.е. и каде се случиле едни од најважните случувања во историјата на човекот, вклучувајќи го и пронајдокот на тркалото, садењето на првите житни култури и развојот на курзивното писмо, математиката, астрономијата и земјоделството.[2]