മുള്ളിലവ്

തടിയിൽ നിറയെ മുള്ളുകളുള്ള ഒരു വൃക്ഷമാണ് മുള്ളിലവ് അഥവാ മുള്ളിലം. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Zanthoxylum rhetsa) . കൊത്തുമുരിക്ക്, മുള്ളിലം എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്നു. പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ എല്ലായിടത്തും ഇത് കാണപ്പെടുന്നു. ഈ വൃക്ഷത്തിന് പല ഔഷധ ഗുണങ്ങളുമുണ്ട്. 35 മീറ്ററോളം ഉയരം വയ്ക്കും, ഇത് കിഴക്ക് ഇന്ത്യ മുതൽ ഫിലിപ്പൈൻസ് വരെയും തെക്ക് വടക്കൻ ഓസ്ട്രേലിയ വരെയും കാണപ്പെടുന്നു.^[3] കാണ്ഡത്തിൽ സ്തൂപികകളുടെ ആകൃതിയിലുള്ള മുള്ളുകളുള്ള ഒരു ഇലപൊഴിയും മരമാണിത്. ഒൻപത് മുതൽ ഇരുപത്തിമൂന്ന് വരെ ലഘുലേഖകൾ ഉള്ള പിന്നേറ്റ് ഇലകളാണ്, വെളുത്തതോ മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ളതോ ആയ കുലകളായി, ആൺ - പെൺ പൂക്കൾ ഉണ്ടാവും, തുടർന്ന് ഗോളാകൃതിയിലുള്ള ചുവപ്പ്, തവിട്ട് അല്ലെങ്കിൽ കറുത്ത കുരുമുളകുപോലുള്ള വിത്തുകളും ഉണ്ടാവും.

മുള്ളിലവ്
Conservation status
Least Concern  (IUCN 3.1)[1]
Scientific classification
Kingdom:	സസ്യം
Clade:	ട്രക്കിയോഫൈറ്റ്
Clade:	സപുഷ്പി
Clade:	Eudicots
Clade:	Rosids
Order:	Sapindales
Family:	Rutaceae
Genus:	Zanthoxylum
Species:	Z. rhetsa
Binomial name
Zanthoxylum rhetsa (Roxb.) DC.[2]
Synonyms[2]
Fagara rhetsa Roxb. Tipalia limonella Dennst. nom. inval., nom. nud. Zanthoxylum limonella (Dennst.) Alston Zanthoxylum limonelle W.E.Cooper orth. var.

വിവരണം

ചിലപ്പോൾ 26 മീ (85 അടി) മീറ്റർ (85 ) ഉയരത്തിൽ വളരുന്ന ഒരു മരമാണ് ആണ് മുള്ളിലം. ഇലപൊഴിയുന്ന ഈ മരത്തിന്റെ തണ്ടിന് കട്ടിയുള്ളതും സ്തൂപികയുടെ ആകൃതിയിലുള്ളതുമായ മുള്ളുകൾ പ്രായമായ തടികളിൽ ഉണ്ട്. ഇലകൾക്ക് 140-230 മില്ലീമീറ്റർ നീളവും ഒൻപത് മുതൽ ഇരുപത്തിമൂന്ന് വരെ ദീർഘവൃത്താകൃതിയിലുള്ളതുമായ ലഘുലേഖകളുമുണ്ട്. .^[4][5]

വർഗ്ഗീകരണം

1820 ൽ വില്യം റോക്സ്ബർഗ് ആണ് മുള്ളിലത്തിനെ ആദ്യമായി ഔപചാരികമായി വിവരിച്ചത്, അദ്ദേഹം തന്റെ ഫ്ലോറ ഇൻഡിക്ക എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഇതിന് ഫഗാര റെറ്റ്സ എന്ന പേര് നൽകി.^[6][7] 1824-ൽ ഡി കാൻഡോൾ തന്റെ പ്രോഡ്രോമസ് സിസ്റ്റമാറ്റിസ് നാച്ചുറലിസ് റെഗ്നി വെജിറ്റബിലിസ് എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഈ പേര് സാന്തോക്സൈലം റെറ്റ്സ എന്ന് മാറ്റി.^[8][9]

ആവാസവ്യവസ്ഥയും വിതരണവും

സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്ന് 200 മീ (660 അടി) മീറ്റർ (660 ) ഉയരത്തിൽ മഴക്കാടുകളിലും തീരദേശ കുറ്റിക്കാടുകളിലും വളരുന്ന സാന്തോക്സൈലം റെറ്റ്സ, ഇന്ത്യയിലും കിഴക്ക് ഫിലിപ്പൈൻസിലും തെക്ക് വടക്കൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലും കാണപ്പെടുന്നു. പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ വടക്കൻ കിംബർലി, വടക്കൻ പ്രദേശത്തിന്റെ വടക്കൻ തീരപ്രദേശങ്ങൾ, ക്വീൻസ്ലാൻഡിലെ കേപ് യോർക്ക് പെനിൻസുല, ടോറസ് കടലിടുക്കിലെ ഗബ്ബ, മോവ ദ്വീപുകൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഇത് കാണപ്പെടുന്നു.^[4][5][10]

ഉപയോഗങ്ങൾ

ഗോവ, കൊങ്കൺ, കാനറ തീരങ്ങൾ, കൂർഗ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ ജനങ്ങൾ ഇവയുടെ വിത്തുകൾ ഒരു സുഗന്ധവ്യഞ്ജനമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് കടൽ വിഭവങ്ങൾക്കൊപ്പം. കൊങ്കണിയിൽ ഈ സുഗന്ധവ്യഞ്ജനം "തെപ്പൽ" എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഈ സുഗന്ധവ്യഞ്ജനത്തിൽ നാക്കിൽ ഇക്കിളി ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രാദേശിക അനസ്തെറ്റിക് ആയ സൻശൂൾ എന്ന രാസഘടകം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ബുദ്ധമയൂരി, ചുട്ടിക്കറുപ്പൻ, നാരകക്കാളി, കൃഷ്ണശലഭം എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ചിത്രശലഭങ്ങൾ ഇത് ഒരു ആതിഥേയ സസ്യമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.^[11]

ഇതും കാണുക

• സിചുവാൻ മുളക്