ശരീഅത്ത്‌

ഇസ്‌ലാമിന്റെ മതപരമായ പ്രമാണങ്ങളിൽ നിന്ന്, പ്രത്യേകിച്ചും ഖുർആൻ, ഹദീഥ് എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ഇസ്‌ലാമിക നിയമങ്ങളാണ് ശരീഅത്ത്‌ ( അറബി: شَرِيعَة‎ ) എന്നറിയപ്പെടുന്നത്.^{[1] [2]} മാറ്റമില്ലാത്ത ദൈവികനിയമങ്ങളാണ് ഈ അറബി വാക്ക് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നത്. ശരീഅത്തിന്റെ കാലികമായ വായനകളും പ്രയോഗരീതികളുമാണ് ഫിഖ്ഹ് എന്നറിയപ്പെടുന്നത്^[3][4][5]. ആധുനികകാലത്ത് ശരീഅത്തിന്റെ പ്രയോഗവൽക്കരണം എങ്ങനെ എന്നതിനെ പറ്റി ഇസ്‌ലാമിക പണ്ഡിതർക്കിടയിൽ വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അഭിപ്രായങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്.^[6][1]

ഇസ്‌ലാം മതം

വിശ്വാസങ്ങൾ

അല്ലാഹു - ദൈവത്തിന്റെ ഏകത്വം മുഹമ്മദ് നബിയുടെ പ്രവാചകത്വം പ്രവാചകന്മാർ • അന്ത്യനാൾ

അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ

വിശ്വാസം • പ്രാർഥന വ്രതം • സകാത്ത് • തീർത്ഥാടനം

ചരിത്രവും നേതാക്കളും

മുഹമ്മദ്‌ ബിൻ അബ്ദുല്ല അബൂബക്ർ സിദ്ദീഖ്‌ ‌ഉമർ ബിൻ ഖതാബ്‌ ‌ഉസ്‌മാൻ ബിൻ അഫ്ഫാൻ ‌അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്‌‌ ‌സ്വഹാബികൾ • സലഫ് ‌‌പ്രവാചകന്മാർ അഹ്‌ലുൽ ബൈത്ത്

ഗ്രന്ഥങ്ങളും നിയമങ്ങളും

ഖുർആൻ • നബിചര്യ • ഹദീഥ് ഫിഖ്‌ഹ് • ശരീഅത്ത്‌

മദ്ഹബുകൾ

ഹനഫി • മാലികി ശാഫി • ഹംബലി

പ്രധാന ശാഖകൾ

സുന്നി • ശിയ സൂഫി • സലഫി പ്രസ്ഥാനം

പ്രധാന മസ്ജിദുകൾ

മസ്ജിദുൽ ഹറം • മസ്ജിദുന്നബവി മസ്ജിദുൽ അഖ്സ

സംസ്കാരം

കല • തത്വചിന്ത വാസ്തുവിദ്യ • മുസ്‌ലിം പള്ളികൾ ഹിജ്‌റ വർഷം • ആഘോഷങ്ങൾ

ഇതുംകൂടികാണുക

ഇസ്ലാമും വിമർശനങ്ങളും

ഇസ്ലാം കവാടം

ഖുർആൻ, ഹദീഥ്, ഖിയാസ് , ഇജ്‌മാഅ് (സമവായം) എന്നിവയാണ് പൊതുവെ ശരീഅത്തിന്റെ ഉറവിടമായി കണക്കാക്കുന്നത്.^[7] ഹനഫി മദ്‌ഹബ്, മാലികി മദ്‌ഹബ്, ശാഫിഈ മദ്‌ഹബ്, ഹമ്പലി മദ്‌ഹബ്, ജഅ്ഫരികൾ തുടങ്ങിയ കർമ്മശാസ്ത്ര സരണികൾ ശരീഅത്ത് നിയമങ്ങൾക്കനുസൃതമായി ഇജ്തിഹാദ്^[3] നടത്തിക്കൊണ്ട് നിയമനിർമ്മാണങ്ങൾ നടത്തിയവരാണ്^[4]. ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ, ജീവിതവ്യവഹാരങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ശരീഅത്തിന്റെ വിശാലമായ മേഖലയിൽ വരുന്നു.^[8][9]. നിയമങ്ങൾ, ധാർമ്മികത എന്നിവ അടിസ്ഥാനമാക്കി മൊത്തം കാര്യങ്ങളെ അഞ്ച് വിഭാഗങ്ങളാക്കി പണ്ഡിതർ തിരിക്കുന്നുണ്ട്.^[3][4][5] ഫർദുകൾ (നിർബന്ധമായ കാര്യങ്ങൾ), സുന്നത്തുകൾ (ഐച്ഛികകാര്യങ്ങൾ), മുബാഹ് (നിഷ്പക്ഷമായവ), കറാഹത്ത് (വെറുക്കപ്പെട്ടത്-എന്നാൽ നിഷിദ്ധമല്ല), ഹറാമുകൾ (നിഷിദ്ധം) എന്നിങ്ങനെ.

ചരിത്രം

ഗവേഷണങ്ങളിലൂടെയും ഫത്‌വകളിലൂടെയും മതപണ്ഡിതർ സാമ്പ്രദായികമായ ശരീഅത്തിനെ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഇസ്‌ലാമികരാഷ്ട്രങ്ങളിലെയും മറ്റും കോടതികൾ ഇതിനെ പ്രയോഗവൽക്കരിച്ചുവന്നു^[3][5]. മിക്കവാറും എല്ലാ മുസ്‌ലിം ഭരണക്രമങ്ങളിലും സിവിൽ-ക്രിമിനൽ നിയമങ്ങളിൽ ശരീഅത്തിന്റെ സ്വാധീനം പ്രകടമായിരുന്നു^[10]. അതേസമയം മുസ്‌ലിംകളല്ലാത്ത പ്രജകൾക്ക് അവരുടെ ആഭ്യന്തരകാര്യങ്ങളിൽ സ്വയംഭരണാധികാരം ഇല്ലായിരുന്നു.

മുഫ്തിമാർ രാഷ്ട്രസംവിധാനത്തിന്റെ ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത ഭാഗമായി പരിണമിച്ചു^[11]. ശരീഅത്തും ഫിഖ്‌ഹും നിയമനിർമ്മാണത്തിന്റെ അടിത്തറായായി^[12], എന്നാൽ സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസൃതമായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെട്ടു വന്നു. 1869 മുതൽ ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യം ശരീഅത്ത് നിയമങ്ങളെ ഏകോപിപ്പിക്കാനായി സിവിൽ കോഡ് രൂപീകരിച്ചത് ആ മേഖലയിലെ ആദ്യസംരംഭമായിരുന്നു.^[13]