മുതലാളിത്തം

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

ഉത്പാദനോപാധികളുടെ സ്വകാര്യ ഉടമസ്ഥത നിലനിൽക്കുന്നതും അവ ലാഭാധിഷ്ഠിതമായി ഉപയോഗിക്കുന്നതുമായ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ ആണ് മുതലാളിത്തം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇംഗ്ലീഷിൽ ക്യാപിറ്റലിസം. കുറേക്കൂടി വിപുലമായ രീതിയിൽ ഫ്രീ മാർക്കറ്റ് ക്യാപിറ്റലിസം അഥവാ സ്വതന്ത്ര വിപണി മുതലാളിത്തം എന്നറിയപ്പെടുന്നു. പല പ്രമുഖ രാജ്യങ്ങളിലും ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജനം, സാമ്പത്തിക വളർച്ച, സാമ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യം, ഉയർന്ന ജീവിത നിലവാരം, ശാസ്ത്ര പുരോഗതി, ഉയർന്ന ഉത്പാദനം, വ്യാപാരം, വികസനം എന്നിവ വളർന്ന് വരാനുള്ള ഒരു പ്രധാന ഘടകമായി ഫ്രീ മാർക്കറ്റ് ക്യാപിറ്റലിസം എന്ന്‌ വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു.

മാർക്സിസം
Thumb
സാമൂഹിക-മാനവ ശാസ്ത്രങ്ങൾ
തൊഴിലാളി
ബൂർഷ്വാസി
വർഗ്ഗബോധം
വർഗ്ഗസമരം
പ്രാകൃത കമ്മ്യൂണിസം
അടിമത്തം
നാടുവാഴിത്തം
മുതലാളിത്തം
സോഷ്യലിസം
കമ്യൂണിസം
ധനതത്വശാസ്ത്രം
മാർക്സിയൻ ധനതത്വശാസ്ത്രം
വിഭവങ്ങൾ
ചൂഷണം
അദ്ധ്വാനം
മൂല്യ നിയമം
ഉല്പാദനോപാധികൾ
ഉല്പാദന രീതികൾ
അധ്വാനശക്തി
മിച്ച അദ്ധ്വാനം
മിച്ചമൂല്യം
വേതന ജോലി
ചരിത്രം
മുതലാളിത്ത ഉല്പാദനസമ്പ്രദായം
വർഗ്ഗ പ്രയത്നം
തൊഴിലാളിവർഗ സർവാധിപത്യം
Primitive accumulation of capital
തൊഴിലാളിവർഗ്ഗ വിപ്ലവം
തൊഴിലാളിവർഗ്ഗ സാർവ്വദേശീയത
ലോക വിപ്ലവം
Philosophy
മാർക്സിയൻ തത്ത്വശാസ്ത്രം
ചരിത്രപരമായ ഭൗതികവാദം
വൈരുദ്ധ്യാത്മക ഭൗതികവാദം
Analytical Marxism
അരജാകവാദവും മാർക്സിസവും
Marxist autonomism
Marxist feminism
മാർക്സിസ്റ്റ് മാനവികതാവാദം
Structural Marxism
പാശ്ചാത്യ മാർക്സിസം
പ്രധാന മാർക്സിസ്റ്റുകൾ
കാറൽ മാർക്സ്
ഫ്രെഡറിക് ഏംഗൽസ്
കാൾ കോട്സ്കി
ജോർജി പ്ലെഖാനോവ്
ലെനിൻ
ലിയോൺ ട്രോട്സ്കി
റോസ ലക്സംബർഗ്
മാവോ സെ-തൂങ്
ജോർജ് ലൂക്കാക്സ്
അന്റോണിയോ ഗ്രാംഷി
ഫിദൽ കാസ്ട്രോ
ചെ ഗുവേര
Karl Korsch
Frankfurt School
ലൂയി അൽത്തൂസർ
വിമർശനങ്ങൾ
മാർക്സിസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിമർശനങ്ങൾ
Full list
കവാടം:കമ്മ്യൂണിസം


ഒരു മുതലാളിത്ത സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിലെ വരുമാനം രണ്ട് രീതിയിൽ - ലാഭം ആയും കൂലി ആയും ആണ് രൂപപ്പെടുന്നതെന്ന് സാമാന്യമായി പറയാം. ഇവരണ്ടിനുമൊപ്പം, പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണാവകാശത്തിൽ നിന്നും ഉരുത്തിരിയുന്ന പാട്ടം എന്ന പ്രതിഭാസവും ഈ സമ്പദ്‌‌വ്യവസ്ഥയിൽ കാണാം. എന്തുതന്നെയായാലും, മൂലധനം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നവൻ അഥവാ ഉത്പാദനോപാധികളുടെ ഉടമസ്ഥത കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവൻ ആരാണോ അവനാണ് ഈ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിൽ കൂടുതൽ ലാഭം കരസ്ഥമാക്കുന്നതെന്ന് കാണാം. പലപ്പോഴും ഈ ലാഭം സംരംഭത്തിന്റെ കൂടുതൽ വികാസത്തിന് നിക്ഷേപിക്കപ്പെടുകയും അത് കൂടുതൽ തൊഴിലവസരങ്ങളുടെ സൃഷ്ടിക്ക് കാരണമാകുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. കൂടാതെ ഉടമസ്ഥത കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന വ്യക്തി സർക്കാരിലേക്ക് കൂടുതൽ നികുതി അടക്കേണ്ടതായും വരുന്നു. ഇത് സർക്കാരിന് വരുമാനം നേടി കൊടുക്കുന്നു.

സംരംഭത്തിന് തന്റെ സേവനം അഥവാ അദ്ധ്വാനം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന തൊഴിലാളികൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന വിഭാഗത്തിന് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലമാണ് കൂലി. എന്നാൽ ഇവർക്ക് സംരംഭത്തിലോ, ഉത്പാദനോപാധികളിലോ ഉടമസ്ഥാവകാശമുണ്ടാകില്ല. അതിനാൽ തന്നെ, സംരംഭം ലാഭത്തിലായാലും നഷ്ടത്തിലായാലും ഇവർക്ക് കൂലി ലഭിക്കുന്നതിന് അവകാശമുണ്ടായിരിക്കും. ഇവരും തങ്ങളുടെ വരുമാനത്തിന് അനുസരിച്ചു സർക്കാരിലേക്ക് നികുതി അടക്കേണ്ടതായി വരുന്നു. ഇതും സർക്കാരിന് വരുമാനം നൽകുന്നു.

മുതലാളിത്തത്തിൽ മറ്റെന്തിനേയും പോലെ അദ്ധ്വനവും ഒരു ചരക്ക് ആയിരിക്കും എന്ന് മാർക്സ് നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. തൊഴിലാളിയെക്കൊണ്ട് കുറഞ്ഞ കൂലിയ്ക്ക് ജോലിചെയ്യിക്കണമെന്നു മുതലാളിയും മുതലാളിയിൽ നിന്നു കൂടുതൽ കൂലി വാങ്ങിച്ചെടുക്കണമെന്നു തൊഴിലാളിയും താത്പര്യപ്പെടും. ഇത് പലപ്പോഴും സംഘർഷത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരും. ഗോത്ര വർഗ്ഗം, അടിമ ഉടമ സബ്രദായം, ജന്മി കുടിയാൻ സംവിധാനം, മുതലാളിത്തം എന്നീ ക്രമങ്ങളിലൂടെയാണ് മിക്കവാറും ജനസമൂഹങ്ങളുടെ സഞ്ചാരം. പല സമൂഹങ്ങളിലും ഈ വ്യവസ്ഥിതികൾ വ്യവച്ഛേദിച്ച് അറിയാൻ കഴിയാത്തവണ്ണം കൂടിക്കുഴഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരിക്കും. എന്നാൽ ആധുനിക വികസിത രാജ്യങ്ങളിൽ സർക്കാരിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ കൃത്യമായ കൂലി നിശ്ചയിക്കുകയും അവ നൽകുന്നു എന്ന്‌ ഉറപ്പ് വരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് വഴി ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങൾ ഏറെക്കുറെ അവസാനിച്ചു.

യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിൽ സർക്കാർ ചെറുതും വലുതുമായ ബിസിനസ് സംരംഭകരെ ഏറെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. യൂറോപ്പിലെ വ്യവസായ വിപ്ലവം വലിയ തൊഴിൽ ശാലകളുടെ ഉൽഭവത്തിനു വഴിയൊരുക്കി. ഇത്തരം വ്യവസായങ്ങളും ബിസിനസുകളും വലിയ മുതൽ മുടക്ക്, ദീർഘവീക്ഷണത്തോടുകൂടിയുള്ള മാനേജ്മെൻറ്, പ്ലാനിങ് എന്നിവ അത്യാവശ്യമാക്കി ഈ വ്യവസായങ്ങളുടെ ഉടമകൾക്ക് വലിയ ലാഭം കിട്ടുകയും അവർ വീണ്ടും പുതിയവ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. അതോടെ നിരവധി തൊഴിൽ അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായി, ധാരാളം ആളുകൾക്ക് ജോലിയും വരുമാനവും ലഭിച്ചു. ആ രാജ്യങ്ങളിലെ സർക്കാരും സമൂഹവും അത്തരം മാറ്റങ്ങളെ സ്വീകരിച്ചു. അങ്ങനെ ഉദ്പ്പാദന ഉപാധികളുടെ ഉടമസ്ഥന്മാരായ സംരംഭകർ അഥവാ മുതലാളിമാർ എന്നൊരു സമൂഹവും അധ്വാനശേഷി വിൽക്കുന്നവരായ ജോലിക്കാർ അഥവാ തൊഴിലാളികൾ എന്ന വിഭാഗവും ഉദയം ചെയ്തു. പണത്തിൻറെ കുത്തൊഴുക്ക് സമൂഹത്തിലേയ്ക്ക് ഉണ്ടായി. ഇത് ദാരിദ്ര്യ നിർമാർജനത്തിൽ പ്രധാന പങ്കു വഹിച്ചു. ബിസിനസുകൾ സർക്കാരിലേക്ക് കോർപ്പറേറ്റ് നികുതി നൽകിയും, ജോലിക്കാർ വരുമാനത്തിന് അനുസരിച്ചു നികുതി നൽകിയും ആ രാജ്യത്തിന്റെ വികസനത്തിൽ പങ്കാളികളായി. ഇതെല്ലാം സമ്പത് വ്യവസ്ഥയുടെ വളർച്ചയിലേക്ക് നയിച്ചു. അതോടെ ഇത്തരം രാജ്യങ്ങളിൽ വികസനവും പുരോഗതിയും ഉണ്ടായി വന്നു. പെട്രോളിയം ഉത്പന്നങ്ങളുടെ കണ്ടുപിടുത്തം ഗൾഫ്‌ രാജ്യങ്ങളുടെ വികസനത്തിനും വളർച്ചയ്ക്കും വഴിവച്ചു.

കൂടാതെ വികസിത രാജ്യങ്ങൾ പുതിയ സംരംഭങ്ങൾക്കും ശാസ്ത്രത്തിനും ഗവേഷണത്തിനും കണ്ടുപിടുത്തങ്ങൾക്കും വലിയ പ്രാധാന്യം കൊടുത്തു. ഇത് പുതിയ ഉത്പന്നങ്ങൾ വിപണിയിലേക്ക് വരാൻ ഇത് കാരണമായി. മിനിമം കൂലിയും, ഉയർന്ന സാമൂഹിക സുരക്ഷയും, എല്ലാവർക്കും മാന്യമായ പെൻഷനും അവിടെ നിലവിൽ വന്നു. അങ്ങനെ മനുഷ്യരുടെ ജീവിത നിലവാരത്തിനും വലിയ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചു. പഴയ ജന്മി കുടിയാൻ സംവിധാനത്തിൽ കാർഷിക വിളകളെ മാത്രം ആശ്രയിച്ചിരുന്ന സമൂഹത്തിൽ വ്യവസായ ഉല്പ്പന്നങ്ങളുടെ വിൽപ്പനയിലൂടെ വൻതോതിൽ പണം ലഭിച്ചു. പല രാജ്യങ്ങളും സാമ്പത്തികമായും സാമൂഹികമായും ഏറെ വളർച്ച പ്രാപിച്ചു. കൃത്യമായ നിയമ നിർമാണങ്ങളിലൂടെ മുതലാളിമാരുടെയും ജോലിക്കാരുടെയും ക്ഷേമം ഏറെക്കുറെ ഉറപ്പ് വരുത്താൻ അവർക്ക് സാധിച്ചു.

ദാരിദ്ര്യം വലിയൊരളവിൽ തുടച്ചു മാറ്റപ്പെട്ടത് സ്വതന്ത്ര കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതി അഥവാ ഫ്രീ മാർക്കറ്റ് ക്യാപിറ്റലിസം നടപ്പിൽ വരുത്തിയ രാജ്യങ്ങളാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. ജനങ്ങളുടെ ജീവിതനിലവാരം മെച്ചപ്പെടുത്തിയത് വ്യാവസായിക വിപ്ലവവും അതിന് വഴിയൊരുക്കിയ സ്വതന്ത്ര കമ്പോളവുമാണെന്ന് ചരിത്രം പറയുന്നു. 1800 കളിൽ ലോകജനസംഖ്യയുടെ 85 ശതമാനം അതി ദാരിദ്ര്യത്തിലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്ന് അത് ഒമ്പത് ശതമാനമായി കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ക്യാപിറ്റലിസ്റ്റ് സ്വതന്ത്ര കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതിയുടെ ഭാഗമായി സ്വകാര്യ സംരംഭങ്ങൾ വർദ്ധിക്കുന്നു, അതുമൂലം ജനങ്ങൾക്ക് തൊഴിലും അതിലൂടെ അവരുടെയും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളുടെയും ജീവിതം, ആരോഗ്യം, സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി തുടങ്ങിയവ എല്ലാം മെച്ചപ്പെടുന്നു. അവർ അവരുടെ കൈയിലെ പണം വിപണിയിൽ പല കാര്യങ്ങൾക്കായി ചെലവഴിക്കുന്നു. അങ്ങനെ സ്വാഭാവികമായിത്തന്നെ ഒരു ഊർജസ്വലമായ വിപണി രൂപംകൊള്ളുന്നു.

ജനജീവിതം ആയാസരഹിതവും സുഖകരവുമാക്കുവാനുള്ള ഉപകരണങ്ങളുടെ കണ്ടുപിടിത്തത്തിന്റെ ഗുണം ജനങ്ങളിലേക്ക് എത്തണമെങ്കിൽ ശാസ്ത്ര പുരോഗതി ക്കൊപ്പം തുറന്ന കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതിയും ഉണ്ടായിരിക്കണം. നൂതന സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ സഹായത്തോടുകൂടി ഉയർന്ന കാർഷിക ഉൽപാദനം നേടുവാനും, വിളകൾക്ക് മെച്ചപ്പെട്ട വിപണി കണ്ടെത്തുവാനും കഴിയുന്നു.

സ്വന്തമായി ബിസിനസ് ചെയ്യുകയോ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റു ബിസിനസ് സ്ഥാപനങ്ങളിൽ ജോലി ചെയ്തു പണം സമ്പാദിക്കുകയോ ചെയ്യാമെന്ന ഒരു അവസ്ഥ നിലവിലുണ്ടെങ്കിൽ സ്വാഭാവികമായും കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ട് പണം സമ്പാദിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കുറയും. കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ കൂടുതലുള്ള രാജ്യങ്ങൾ പലതും അവിടെയുള്ള സർക്കാരുകളുടെ തെറ്റായ സാമ്പത്തിക നയങ്ങളുടെ ഭാഗമാകാം. ഇന്ന് ഡെമോക്രാറ്റിക് ക്യാപിറ്റലിസ്റ്റ് രാജ്യങ്ങളിലുള്ള പാവപ്പെട്ടവർക്ക് ഏറ്റവും മെച്ചപ്പെട്ട ചികിത്സയും ഭക്ഷണവും ലഭ്യമാണ്. ‌ഉദാഹരണത്തിന് കാൻഡിനേവിയൻ രാജ്യങ്ങൾ. പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ രാജാക്കന്മാർക്ക് സ്വപ്നം കാണാൻ കഴിയാത്ത കാര്യങ്ങൾ പോലും ക്യാപിറ്റലിസം ജനങ്ങൾക്ക് ലഭ്യമാക്കുന്നു.

ഇന്ന് അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ അഥവാ യൂഎസ്എ, ചൈന, ജർമ്മനി, ഇന്ത്യ, ജപ്പാൻ, യുകെ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങൾ ലോകത്തിലെ വലിയ സാമ്പത്തിക ശക്തികളായി നിലകൊള്ളുന്നു.

Remove ads

ചരിത്രം

മുതലാളിത്തം അതിന്റെ ആധുനിക രൂപത്തിൽ നവോത്ഥാനത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ഫ്ലോറൻസ് പോലുള്ള നഗരങ്ങളിൽ ഉയർന്നുവന്നതായി കാണാം. മൂലധനം നൂറ്റാണ്ടുകളായി ചെറിയ തോതിൽ വ്യാപാരി, വാടക, വായ്പ എന്നിവയിലൂടെ നിലനിന്നിരുന്നു. ചെറിയ രീതിയിൽ ഉള്ള ചരക്ക് കൈമാറ്റവും അത് മൂലം ഉണ്ടായ ചരക്ക് ഉല്പാദനവും ആയിരുന്നു ചരക്കിനെ മൂലധനമാക്കി വളർത്തിയത്. സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരം, ബാങ്കിംഗ് തുടങ്ങിയ മുതലാളിത്ത സാമ്പത്തിക നയങ്ങൾ അറബികൾ നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നു. അവരുടെ ഇന്തോ-അറബിക് അക്കങ്ങളുടെ ഉപയോഗം ഇത് സുഗമമാക്കി. വെനിസ്, പിസ തുടങ്ങിയ നഗരങ്ങളിലെ വ്യാപാര പങ്കാളികളിലൂടെ ഈ ആശയങ്ങൾ യൂറോപ്പിലേക്ക് കുടിയേറി. ഇറ്റാലിയൻ ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഫിബൊനാച്ചി മെഡിറ്ററേനിയൻ യാത്ര ചെയ്ത് അറബ് വ്യാപാരികളുമായി സംസാരിച്ച് യൂറോപ്പിൽ തിരിചെത്തി ഇന്തോ-അറബിക് അക്കങ്ങളുടെ ഉപയോഗം ജനപ്രിയമാക്കുകയും ചെയ്തു.

മൂലധനവും വാണിജ്യ വ്യാപാരവും ചരിത്രത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും നിലനിന്നിരുന്നുവെങ്കിലും അത് വ്യവസായവൽക്കരണത്തിലേക്കോ സമൂഹത്തിന്റെ ഉൽപാദന പ്രക്രിയയിൽ ആധിപത്യത്തിലേക്കോ നയിച്ചില്ല. ഇതിനു ബഹുജന ഉൽപാദനത്തിന്റെ നിർദ്ദിഷ്ട സാങ്കേതികവിദ്യകൾ, സ്വതന്ത്രമായും സ്വകാര്യമായും ഉത്പാദനോപാധികൾ സ്വന്തമാക്കാനും ഉൽപാദനത്തിലൂടെ വ്യാപാരം നടത്താനുമുള്ള കഴിവ്, ഉപജീവനത്തിനായി തങ്ങളുടെ തൊഴിൽ ശക്തി വിൽക്കാൻ തയ്യാറുള്ള ഒരു വിഭാഗം തൊഴിലാളികൾ, വാണിജ്യത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന നിയമപരമായ ചട്ടക്കൂട്, വലിയ തോതിൽ ചരക്കുകൾ വിതരണം ചെയ്യുന്നതിനും സ്വകാര്യ ശേഖരണത്തിനും ഉള്ള അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ ഇവയെല്ലാം ആവശ്യമാണു. മൂലധനവും അധ്വാനവും ധാരാളം ഉണ്ടെങ്കിലും ഈ അവയൊന്നും പല മൂന്നാം ലോക രാജ്യങ്ങളിലും നിലവിലില്ല. അതിനാൽ മുതലാളിത്ത വിപണികളുടെ വികസനത്തിനുള്ള തടസ്സങ്ങൾ സാങ്കേതികത്തിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സാമൂഹികവും സാംസ്കാരികവും രാഷ്ട്രീയവുമാണ്.

Remove ads

ഗുണങ്ങൾ

  • ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജനം: ദാരിദ്ര്യം വലിയൊരളവിൽ തുടച്ചു മാറ്റപ്പെട്ടത് സ്വതന്ത്ര കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതി അഥവാ ഫ്രീ മാർക്കറ്റ് ക്യാപിറ്റലിസം നടപ്പിൽ വരുത്തിയ രാജ്യങ്ങളാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. ജനങ്ങളുടെ ജീവിതനിലവാരം മെച്ചപ്പെടുത്തിയത് വ്യാവസായിക വിപ്ലവവും അതിന് വഴിയൊരുക്കിയ സ്വതന്ത്ര കമ്പോളവുമാണെന്ന് ചരിത്രം പറയുന്നു. 1800 കളിൽ ലോകജനസംഖ്യയുടെ 85 ശതമാനം അതി ദാരിദ്ര്യത്തിലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്ന് അത് ഒമ്പത് ശതമാനമായി കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
  • ഉയർന്ന ജീവിത നിലവാരം: ക്യാപിറ്റലിസ്റ്റ് സ്വതന്ത്ര കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതിയുടെ ഭാഗമായി സ്വകാര്യ സംരംഭങ്ങൾ വർദ്ധിക്കുന്നു, അതുമൂലം ജനങ്ങൾക്ക് തൊഴിലും അതിലൂടെ അവരുടെയും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളുടെയും ജീവിതം, ആരോഗ്യം, സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി തുടങ്ങിയവ എല്ലാം മെച്ചപ്പെടുന്നു. അവർ അവരുടെ കൈയിലെ പണം വിപണിയിൽ പല കാര്യങ്ങൾക്കായി ചെലവഴിക്കുന്നു. അങ്ങനെ സ്വാഭാവികമായിത്തന്നെ ഒരു ഊർജസ്വലമായ വിപണി രൂപംകൊള്ളുന്നു.
  • സാമ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യം: വിദ്യാഭ്യാസം, കല, വിനോദോപാഥികൾ തുടങ്ങിയവ സാധാരണക്കാർക്ക് പ്രാപ്യമാക്കുന്നതിൽ മത്സരാധിഷ്ഠിത കമ്പോളം ഒരു മുഖ്യ പങ്ക് വഹിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
  • ഉയർന്ന ഉത്പാദനം: ജനജീവിതം ആയാസരഹിതവും സുഖകരവുമാക്കുവാനുള്ള ഉപകരണങ്ങളുടെ കണ്ടുപിടിത്തത്തിന്റെ ഗുണം ജനങ്ങളിലേക്ക് എത്തണമെങ്കിൽ ശാസ്ത്ര പുരോഗതി ക്കൊപ്പം തുറന്ന കമ്പോള വ്യവസ്ഥിതിയും ഉണ്ടായിരിക്കണം. നൂതന സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ സഹായത്തോടുകൂടി ഉയർന്ന കാർഷിക ഉൽപാദനം നേടുവാനും, വിളകൾക്ക് മെച്ചപ്പെട്ട വിപണി കണ്ടെത്തുവാനും കഴിയുന്നു.
  • കുറഞ്ഞ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ: സാമ്പത്തിക പുരോഗതി ഇല്ലാത്ത ഒരു സമൂഹത്തിൽ കുറ്റകൃത്യങ്ങളും കൂടുതലായിരിക്കും. സ്വന്തമായി ബിസിനസ് ചെയ്യുകയോ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റു ബിസിനസ് സ്ഥാപനങ്ങളിൽ ജോലി ചെയ്തു പണം സമ്പാദിക്കുകയോ ചെയ്യാമെന്ന ഒരു അവസ്ഥ നിലവിലുണ്ടെങ്കിൽ സ്വാഭാവികമായും കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ട് പണം സമ്പാദിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കുറയും. കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ കൂടുതലുള്ള രാജ്യങ്ങൾ പലതും അവിടെയുള്ള സർക്കാരുകളുടെ തെറ്റായ സാമ്പത്തിക നയങ്ങളുടെ ഭാഗമാകാം.
  • മികച്ച തൊഴിൽ സാഹചര്യം: പണ്ടുകാലത്തെ കഠിനമായ 14 മണിക്കൂർ പുറം ജോലിയിൽ നിന്നും ഓഫീസ് മുറിയുടെ സുഖശീതളിമയിൽ കാര്യക്ഷമമായി 7-8 മണിക്കൂർ ജോലി എന്ന നിലയിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ മാറി നല്ലൊരു ശതമാനം ആളുകൾക്കും.
  • വികസനം: ഇന്ന് ഡെമോക്രാറ്റിക് ക്യാപിറ്റലിസ്റ്റ് രാജ്യങ്ങളിലുള്ള പാവപ്പെട്ടവർക്ക് ഏറ്റവും മെച്ചപ്പെട്ട ചികിത്സയും ഭക്ഷണവും ലഭ്യമാണ്. ‌ഉദാഹരണത്തിന് കാൻഡിനേവിയൻ രാജ്യങ്ങൾ. പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ രാജാക്കന്മാർക്ക് സ്വപ്നം കാണാൻ കഴിയാത്ത കാര്യങ്ങൾ പോലും ക്യാപിറ്റലിസം ജനങ്ങൾക്ക് ലഭ്യമാക്കുന്നു.
  • വ്യാപാരം: കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകൾ അഥവാ സ്വതന്ത്ര കമ്പോളം എന്ന ഒരു രീതി മനുഷ്യരുടെ ഇടയിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നും ജനങ്ങൾ തമ്മിൽ യുദ്ധം അല്ലെങ്കിൽ കൊള്ള നടത്തി ധനസമ്പാദനം നടത്തേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. അതിനാൽ തന്നെ മാനവരാശിയെ അതി ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്നും മെച്ചപ്പെട്ട ജീവിതത്തിലേക്ക് പിടിച്ചുകയറ്റിയ ഒരു മാജിക് ടൂൾ തന്നെയാണ് സ്വതന്ത്ര വിപണി വ്യവസ്ഥ എന്ന കാര്യം നിസ്തർക്കമാണ്.
Remove ads

ഇന്ത്യയും ചൈനയും

കഴിഞ്ഞ രണ്ട് പതിറ്റാണ്ടുകളായി സ്വതന്ത്ര കമ്പോള വ്യവസ്ഥയുടെ ഭാഗമായ രണ്ട് വലിയ രാജ്യങ്ങൾ ആണ് ചൈനയും ഇന്ത്യയും. നാം അതിന്റെ ഗുണം അനുഭവിക്കുന്നു എങ്കിലും പലരും അത് അറിയാതെ പോകുന്നു. ചൈനയും ഇന്ത്യയും ഏറെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയുടെ പാതയിലാണ്. 1991-നു മുൻപുള്ള കേന്ദ്രീകൃത സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥയിൽ ഇന്ത്യയിൽ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയും വികസനവും ഏറെ കുറവായിരുന്നു.

ഇന്ത്യ ഒരു വലിയ വിപണിയാണ്. എന്നാൽ അതിന്റെ സാധ്യതകൾ, ടൂറിസം തുടങ്ങിയവ ഇന്ത്യ വേണ്ടത്ര ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. 1950 മുതൽ 1980 വരെ ഇന്ത്യ സോഷ്യലിസ്റ്റ് നയങ്ങൾ പിന്തുടരുകയായിരുന്നു. ഇതു കാരണം ഇന്ത്യയുടെ സാമ്പത്തിക രംഗം കൂടുതലായുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങൾ, അഴിമതി, പതുക്കെയുള്ള വികസനം, വ്യവസായ വിരുദ്ധത, ലൈസൻസ് രാജ് തുടങ്ങിയ രീതികളിലേക്ക് തളക്കപ്പെട്ടു. 1991 മുതൽ ഇന്ത്യയിൽ വിപണി അധിഷ്ഠിതമായ ഒരു സമ്പദ് വ്യവസ്ഥ രൂപപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. 1991-ൽ നിലവിൽ വന്ന ഉദാരീകരണത്തിന്റെ ഫലമായി ഇന്ത്യയുടെ സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയുടെ മുഖ്യ വരുമാനങ്ങളിലൊന്നായി വിദേശ വ്യാപാരത്തിലൂടെയുള്ള വരുമാനവും, വിദേശ നിക്ഷേപവും മാറി. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു ദശകങ്ങളായുള്ള 5.8% എന്ന ശരാശരി ജി.ഡി.പി-യോടെ ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവുമധികം വളരുന്ന സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകളിലൊന്നായി ഇന്ത്യ മാറി.

ലോകത്തിലെ തന്നെ തൊഴിലാളികളുടെ എണ്ണത്തിൽ രണ്ടാം സ്ഥാനം ഇന്ത്യക്കാണ്‌. ഏതാണ്ട് 516.3 മില്യൺ വരുമിത്. ജി. ഡി. പിയുടെ 28% കാർഷികരംഗത്തു നിന്നുമാണ്‌ ലഭിക്കുന്നത്. സർ‌വ്വീസ്, വ്യവസായ രംഗങ്ങൾ യഥാക്രമം 54%, 18% ജി. ഡി. പി. നേടിത്തരുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ പ്രധാന കാർഷിക ഇനങ്ങൾ അരി, ഗോതമ്പ്, എണ്ണധാന്യങ്ങൾ, പരുത്തി, ചായ, കരിമ്പ്, ഉരുളക്കിഴങ്ങ്, പശു വളർത്തൽ, ആടു വളർത്തൽ, കോഴി വളർത്തൽ, മത്സ്യക്കൃഷി എന്നിവയുൾപ്പെടുന്നു. പ്രധാന വ്യവസായങ്ങളിൽ വസ്ത്രനിർമ്മാണം, രാസപദാർത്ഥനിർമ്മാണം, ഭക്ഷണ സംസ്കരണം, സ്റ്റീൽ, യാത്രാസാമഗ്രികളുടെ നിർമ്മാണം, സിമന്റ്, ഖനനം, പെട്രോളിയം, സോഫ്റ്റ്‌വെയർ എന്നിവയുൾപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ ഓഹരിവ്യാപാരം താരതമ്യേന ഭേദപ്പെട്ട നിലയിലുള്ള, 1985-ലെ 6% എന്ന നിലയിൽ നിന്ന്, ജി.ഡി.പി.യുടെ 24% എന്ന നിലയിലേക്ക് 2006-ൽ എത്തിച്ചേർന്നു. 2008-ൽ ഇന്ത്യയുടെ ഓഹരി വ്യാപാരം ലോക ഓഹരി വ്യാപാരത്തിന്റെ 1.68 % ആയിത്തീർന്നു. ഇന്ത്യയിൽ കയറ്റുമതി ചെയ്യപ്പെടുന്ന പ്രധാന വസ്തുക്കളിൽ പെട്രോളിയം ഉല്പ്പന്നങ്ങൾ, വസ്ത്രനിർമ്മാണ ഉല്പ്പന്നങ്ങൾ, ജ്വല്ലറി വസ്തുക്കൾ, സോഫ്റ്റ്‌വെയർ, എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് ഉപകരണങ്ങൾ, കെമിക്കൽസ്, തുകൽ അസംസ്കൃതവസ്തുക്കൾ എന്നിവയുൾപ്പെടുന്നു.

Remove ads

അവലംബം

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads