മൾട്ടിക്സ്

മൾട്ടിക്സ് (മൾട്ടിപ്ലക്സ്ഡ് ഇൻഫർമേഷൻ ആന്റ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് സർവീസ്)ഒറ്റ-നിര മെമ്മറി എന്ന ആശയം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സാധീനശക്തിയുള്ള ഒരു മുൻകാല ടൈം-ഷെയറിംഗ്(ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ സംവിധാനം തന്നെ പല ഉപയോക്താക്കൾ ഒരേ സമയം വ്യത്യസ്ത പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നു) ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റമാണ്.^[3][4]മിക്കവാറും എല്ലാ ആധുനിക ഓപ്പറേറ്റിംഗ് സിസ്റ്റങ്ങളെയും മൾട്ടിക്സ് സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു, മിക്കപ്പോഴും യുണിക്സിലൂടെയും, മൾട്ടിക്സിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന ചിലരും ചേർന്ന് ഇത് സൃഷ്ടിച്ചു-നേരിട്ടോ (ലിനക്സ്, മാക് ഒഎസ്) അല്ലെങ്കിൽ പരോക്ഷമായോ (വിൻഡോസ് എൻ.ടി.).

മൾട്ടിക്സ്

Ban.ai പൊതു മൾട്ടിക്സ് സെർവറിനായുള്ള ലോഗിൻ സ്ക്രീൻ.
നിർമ്മാതാവ്	MIT, GE, Bell Labs
പ്രോഗ്രാമിങ് ചെയ്തത്	PL/I, Assembly language
തൽസ്ഥിതി:	Mature, historic, emulator available
സോഴ്സ് മാതൃക	Open source
പ്രാരംഭ പൂർണ്ണരൂപം	1969; 56 വർഷങ്ങൾ മുമ്പ്}}|Error: first parameter is missing.}} (1969)
നൂതന പൂർണ്ണരൂപം	12.7 / ജൂലൈ 28, 2021; 3 years ago}}|Error: first parameter is missing.}} (2021-07-28)
ലഭ്യമായ ഭാഷ(കൾ)	English
സപ്പോർട്ട് പ്ലാറ്റ്ഫോം	GE-645 mainframes, Honeywell 6180 series machines
കേർണൽ തരം	Monolithic kernel
Influenced	Unix, GEORGE 3, ICL VME, PRIMOS, Domain/OS, Stratus VOS
യൂസർ ഇന്റർഫേസ്'	Command-line interface
സോഫ്റ്റ്‌വെയർ അനുമതി പത്രിക	Originally proprietary, Free software Multics License since 2007[1][2]
Preceded by	Compatible Time-Sharing System

അവലോകനം

മൾട്ടിക്സിനുള്ള ആദ്യ ആസൂത്രണവും വികസനവും മസാച്ചുസെറ്റ്സിൽ ഉള്ള കേംബ്രിഡ്ജിൽ, 1964-ൽ ആരംഭിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ എം.ഐ.ടി (ജനറൽ ഇലക്ട്രിക്, ബെൽ ലാബ്സ് എന്നിവരോടൊപ്പം പ്രൊജക്റ്റ് മാക്കും(MAC) ഫെർണാണ്ടോ ജെ. കോർബാറ്റോയുമൊത്ത്) സഹകരിച്ച ഈ പദ്ധതി പ്രത്യേകമായി രൂപകല്പന ചെയ്ത GE 645 കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ആണ് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തത്. ആദ്യത്തേത് 1967 ജനുവരിയിൽ എം.ഐ.ടി(MIT)യിലേക്ക് എത്തി.

ജനറൽ ഇലക്ട്രിക് വഴി മൾട്ടിക്സ് ഒരു വാണിജ്യ ഉല്പന്നമായി വളർന്നു, ഹണിവെല്ലിന് വേണ്ടി അത് ഒന്നായിതീർന്നു, എന്നിരുന്നാലും വളരെ വിജയകരമായി തീർന്നില്ല. അതിന്റെ പല മൂല്യവത്തായ ആശയങ്ങളും കാരണം, മൾട്ടിക്സ് അതിന്റെ പിഴവുകൾ വകവയ്ക്കാതെ കമ്പ്യൂട്ടർ സയൻസിൽ കാര്യമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നു.^[5]

മൾട്ടിക്സ് ധാരാളം സൗകര്യങ്ങൾ ലഭ്യമാക്കിയിരുന്നു, ടെലിഫോൺ, വൈദ്യുതി പ്രയോജനത്വം പോലെയുള്ള ഒരു കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് പ്രയോജനത്വത്തെ ഇത് പിന്തുണ നൽകും. ഇത് നേടാൻ മോഡുലാർ ഹാർഡ് വെയർ ഘടനയും സോഫ്റ്റ്‌വേർ മാതൃകയും ഉപയോഗിച്ചു. ഉചിതമായ വിഭവം കൂട്ടിച്ചേർത്തുകൊണ്ട് സിസ്റ്റം കൂടുതൽ വലുതായിത്തീർന്നേക്കാം, അത് പവർ, മെമ്മറി, അല്ലെങ്കിൽ ഡിസ്ക് സ്റ്റോറേജ് മുതലയായവ. ഇഷ്ടാനുസൃതമായ വിവരങ്ങൾ പങ്കുവയ്ക്കുന്ന എല്ലാ ഫയലുകളിലും പ്രത്യേക പ്രവേശന നിയന്ത്രണ ലിസ്റ്റുകൾ, എന്നാൽ ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ പൂർണ്ണമായ സ്വകാര്യതയും ഉണ്ട്. എൻജിനീയർമാർ സിസ്റ്റത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തെ വിശകലനം ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരുപാട് സംവിധാനങ്ങൾ മൾട്ടിക്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, കൂടാതെ അനവധി അനുരൂപ പ്രകടനങ്ങളുടെ ഒപ്റ്റിമൈസേഷൻ സംവിധാനങ്ങളും.

നവീന ആശയങ്ങൾ

മൾട്ടിക്സ് ഡേറ്റാ ആക്സസ്സിനായി ഒരു ലെവൽ സ്റ്റോർ നടപ്പിലാക്കി, ഫയലുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യക്തമായ വ്യത്യാസം ഒഴിവാക്കി(മൾട്ടിക്സിൽ ഇതിനെ സെഗ്മെന്റുകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു), മെമ്മറി പ്രോസസ് ചെയ്യുന്നു. ഒരു മെമ്മറി പ്രക്രിയ വെറും സെഗ്മെന്റുകൾ മാത്രമായിരുന്നു, അത് അഡ്രസ് സ്പെയ്സിലേക്ക് മാപ്പുചെയ്തു. അവ വായിക്കുവാനും എഴുതുന്നതിനോ ഉള്ള പ്രക്രിയ സാധാരണ സെൻട്രൽ പ്രോസ്സസ്സിംഗ് യൂണിറ്റ് (സിപിയു) നിർദ്ദേശങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചു, ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം എല്ലാ മാറ്റങ്ങളും ഡിസ്കിലേക്ക് സേവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി. പോക്സിസ്(POSIX) രീതിശാസ്ത്രത്തിൽ, mmap () ed എന്നത് ഓരോ ഫയലും പോലെ ആയിരുന്നു; എന്നിരുന്നാലും, മൾട്ടിക്സിൽ പ്രോസസ് മെമ്മറി എന്ന ആശയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, യുണിക്സ് ഉള്ളതു പോലെ, മാപ്പിംഗ് ഫയലുകൾ സൂക്ഷിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന മെമ്മറിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്. ഫയൽ സിസ്റ്റത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ചില സെഗ്മെന്റുകളുടെ ഭാഗമായിരുന്നു സിസ്റ്റത്തിലെ എല്ലാ മെമ്മറിയും; ഇതിൽ താൽക്കാലിക സ്ക്രാച്ച് മെമ്മറി പ്രക്രിയ, കേർണൽ സ്റ്റാക്ക് തുടങ്ങിയവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

ഇതിൻറെ ഒരു ന്യൂനതയാണ് സെഗ്മെൻറുകളുടെ വലിപ്പം 256 കിലോവേഡുകൾ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെട്ടത്, 1 എംഐബി(1 MiB) മാത്രം, മൾട്ടിക്സ് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന യന്ത്രങ്ങളുടെ പ്രത്യേക ഹാർഡ്വെയർ ആർക്കിടെക്ചറാണ് ഇത്, പകുതി വലിപ്പം (18 ബിറ്റുകൾ) ഒരു 36-ബിറ്റ് വേഡ് സൈസും ഇൻഡക്സ് രജിസ്റ്ററുകളും (സെഗ്മെൻഡുകളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അഭിസംബോധനചെയ്യാം). ഇതിലും വലിപ്പമുള്ള ഫയലുകൾ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നതിന് അധിക കോഡ് ഉപയോഗിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതിനെ മൾട്ടിസെഗ്മെന്റ്(multisegment) ഫയലുകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഒരു മെഗാബൈറ്റ് മെമ്മറി വിലയേറിയതും വലിയ ഡാറ്റാബേസുകൾക്കും പിന്നീട് വലിയ ബിറ്റ്മാപ്പ് ഗ്രാഫിക്സിനും മുമ്പുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ, ഈ പരിധി വളരെ അപൂർവമായി മാത്രമേ നേരിടേണ്ടി വന്നുള്ളൂ.

മൾട്ടിക്സിന്റെ മറ്റൊരു പ്രധാന പുതിയ ആശയം ഡൈനാമിക് ലിങ്കിംഗ് ആയിരുന്നു, അതിൽ ഒരു റണ്ണിംഗ് പ്രോസസ്സിന് മറ്റ് സെഗ്‌മെന്റുകൾ അതിന്റെ അഡ്രസ്സ് സ്പേസിൽ ചേർക്കണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കാൻ കഴിയും, അത് നടപ്പിലാക്കാൻ കഴിയുന്ന കോഡ് അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന സെഗ്‌മെന്റുകൾ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ഏത് ബാഹ്യ ദിനചര്യയുടെയും ഏറ്റവും പുതിയ പതിപ്പ് സ്വപ്രേരിതമായി ഉപയോഗിക്കാൻ ഇത് അപ്ലിക്കേഷനുകളെ അനുവദിച്ചു, ആ ദിനചര്യകൾ മറ്റ് സെഗ്‌മെന്റുകളിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, ഒരു പ്രക്രിയ ആദ്യം അവ നടപ്പിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ മാത്രം ചലനാത്മകമായി ബന്ധപ്പിക്കന്നു.