ഡൊറോത്തി റിച്ചാർഡ്സൺ

ബ്രിട്ടീഷ് എഴുത്തുകാരിയും പത്രപ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു ഡൊറോത്തി മില്ലർ റിച്ചാർഡ്സൺ (ജീവിതകാലം :17 മെയ് 1873 - 17 ജൂൺ 1957). അവർ 1915 നും 1967 നും ഇടയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട 13 അർദ്ധ-ആത്മകഥാ നോവലുകളുടെ ഒരു പരമ്പരയായ പിൽഗ്രിമേജ് ന്റെ രചയിതാവ് ആയിരുന്നു. റിച്ചാർഡ്സൺ അവയെ ഒരു കൃതിയുടെ അധ്യായങ്ങളായി കണ്ടുവെങ്കിലും ഇതിനെ ഒരു ആഖ്യാന സാങ്കേതികതയായി ഉപയോഗിച്ച ആദ്യകാല ആധുനിക നോവലിസ്റ്റുകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു അവർ. സ്ത്രീ അനുഭവങ്ങളുടെ പ്രാധാന്യവും വ്യതിരിക്തമായ സ്വഭാവവും പിൽഗ്രിമേജ് എന്ന കൃതിയിൽ റിച്ചാർഡ്സൺ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. പിൽഗ്രിമേജ് എന്ന ശീർഷകം "കലാകാരന്റെ യാത്ര ... സ്വയം തിരിച്ചറിവിലേക്ക് മാത്രമല്ല കൂടുതൽ പ്രായോഗികമായി ഒരു അതുല്യമായ സൃഷ്ടിപരമായ രൂപത്തിന്റെയും ആവിഷ്കാരത്തിന്റെയും കണ്ടെത്തലിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു".^[1]

ഡൊറോത്തി റിച്ചാർഡ്സൺ
ബെഡ്ഫോർഡ് സ്ക്വയർ, ബ്ലൂംസ്ബറി. ലണ്ടനിലെ ബ്ലൂംസ്ബറി എന്ന സ്ഥലത്താണ് റിച്ചാർഡ്സൺ തന്റെ എഴുത്ത് ജീവിതം ആരംഭിച്ചത്.
ജനനം	(1873-05-17)17 മേയ് 1873 ആബിംഗ്ഡൺ, ഇംഗ്ലണ്ട്
മരണം	17 ജൂൺ 1957(1957-06-17) (84 വയസ്സ്) ബെക്കൻഹാം, കെന്റ്, ഇംഗ്ലണ്ട്
അന്ത്യവിശ്രമം	ബെക്കൻഹാം
തൊഴിൽ	നോവലിസ്റ്റ് പത്രപ്രവർത്തക
Genre	നോവൽ
സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനം	മോഡേണിസം
ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ)	പിൽഗ്രിമേജ്
പങ്കാളി	അലൻ ഒഡിൽ

ജീവിതരേഖ

നാല് പെൺമക്കളിൽ മൂന്നാമനായി 1873 ൽ അബിംഗ്ഡണിലാണ് റിച്ചാർഡ്സൺ ജനിച്ചത്. നാലാമത്തെ മകൾ ജനിച്ചതിനുശേഷം അവരുടെ പിതാവ് (ചാൾസ്) ഡൊറോത്തിയെ തന്റെ മകനായി പരാമർശിക്കാൻ തുടങ്ങി. റിച്ചാർഡ്സന്റെ "ഈ ശീലത്തിന് കാരണം അവരുടെ ആൺകുട്ടികളുടേതുപോലുള്ള തന്നിഷ്‌ടമാണ്".^[2] 1871 ൽ അവരുടെ പിതാവ് പണികഴിപ്പിച്ചതും ഇപ്പോൾ ആബിംഗ്ഡൺ സ്കൂളിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ളതുമായ ആൽബർട്ട് പാർക്കിലെ ഒരു വലിയ മാൻഷൻ ടൈപ്പ് ഹൗസിലാണ് അവർ താമസിച്ചിരുന്നത്. ^[3] അവരുടെ കുടുംബം 1880 ൽ വെസ്റ്റ് സസെക്സിലെ വർത്തിംഗിലേക്കും 1883 ൽ ലണ്ടനിലെ പുറ്റ്നിയിലേക്കും മാറി. "ജോൺ റസ്‌കിന്റെ ആശയങ്ങളാൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ട ലണ്ടനിലെ ഒരു പുരോഗമന സ്കൂളിൽ അവർ ചേർന്നു".^[4] അവിടെ "വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് സ്വയം ചിന്തിക്കാൻ പ്രോത്സാഹനം ലഭിച്ചു". അവിടെ അവർ "ഫ്രഞ്ച്, ജർമ്മൻ, സാഹിത്യം, യുക്തി, മനഃശാസ്ത്രം എന്നിവ പഠിച്ചു". ^[5] പതിനേഴാം വയസ്സിൽ, പിതാവിന്റെ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കാരണം അവർ ഒരു ഗൃഹാദ്ധ്യാപികയായും 1891 ൽ ജർമ്മനിയിലെ ഹാനോവറിലെ ഒരു ഫിനിഷിംഗ് സ്കൂളിൽ ആറുമാസക്കാലം അദ്ധ്യാപികയായും ജോലിക്ക് പോയി. അതേ വർഷം തന്നെ അമ്മ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. 1893 അവസാനത്തോടെ റിച്ചാർഡ്സണിന്റെ പിതാവ് പാപ്പരായി.^[6]

റിച്ചാർഡ്‌സൺ പിന്നീട് 1896-ൽ ലണ്ടനിലെ ബ്ലൂംസ്‌ബറിയിലെ 7 എൻഡ്‌സ്‌ലീ സ്ട്രീറ്റിലെ ഒരു തട്ടിൽമുറിയിലേക്ക് മാറി. അവിടെ ഹാർലി സ്ട്രീറ്റിൽ ദന്ത ശസ്ത്രക്രിയയിൽ റിസപ്ഷനിസ്റ്റ്/സെക്രട്ടറി/അസിസ്റ്റന്റ് ആയി ജോലി ചെയ്തു. 1890-കളുടെ അവസാനത്തിലും 1900-കളുടെ തുടക്കത്തിലും ബ്ലൂംസ്ബറിയിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ, ബ്ലൂംസ്ബറി ഗ്രൂപ്പ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള എഴുത്തുകാരുമായും റാഡിക്കലുകളുമായും റിച്ചാർഡ്സൺ ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു. 1904-ൽ ദന്തഡോക്ടർമാരിൽ ഒരാളുടെ ധനസഹായത്തോടെ അവർ ബെർണീസ് ഒബർലാൻഡിൽ ഒരു അവധിക്കാലം എടുത്തു. അവരുടെ ഒബർലാൻഡ് എന്ന നോവലിന്റെ ഉറവിടം ഇതായിരുന്നു.^[7] എച്ച്. ജി. വെൽസ് (1866-1946) ഒരു സുഹൃത്തായിരുന്നു. അവർക്ക് ഹ്രസ്വമായ ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് 1907-ൽ ഗർഭധാരണത്തിലേക്കും പിന്നീട് ഗർഭം അലസലിലേക്കും നയിച്ചു. വെൽസ് റിച്ചാർഡ്‌സന്റെ മുൻ സഹപാഠിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു.^[8] ജോലിയിൽ നിന്ന് അവധിയെടുത്ത് അവൾ സസെക്സിലെ പെവൻസിയിൽ താമസിച്ചു. ശൈത്യകാലത്തിൽ സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലേക്ക് പോയി.^[9] തുടർന്ന് അവൾ തന്റെ ഹാർലി സ്ട്രീറ്റ് ജോലി രാജിവെച്ച് ലണ്ടൻ വിട്ട് "അടുത്ത കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ ഒരു ക്വേക്കർ കുടുംബം നടത്തുന്ന ഫാമിൽ ചെലവഴിക്കാൻ" സസെക്സിൽ പോയി.^[10] ക്വേക്കേഴ്‌സിലുള്ള റിച്ചാർഡ്‌സണിന്റെ താൽപ്പര്യം അവളെ ദ ക്വേക്കേഴ്‌സ് പാസ്റ്റ് ആന്റ് പ്രസന്റ് എഴുതുന്നതിലേക്കും ഗ്ലീനിംഗ്സ് ഫ്രം ദി വർക്ക്സ് ഓഫ് ജോർജ്ജ് ഫോക്‌സിന്റെ ഒരു ആന്തോളജി എഡിറ്റ് ചെയ്യുന്നതിലേക്കും നയിച്ചു. അവ രണ്ടും 1914-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.^[11] അവൾ 1912-ന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കോൺവാളിൽ ചെലവഴിച്ചു. തുടർന്ന് 1913-ൽ ലണ്ടനിലെ സെന്റ് ജോൺസ് വുഡിൽ ഒരു മുറി വാടകയ്‌ക്കെടുത്തു. എന്നിരുന്നാലും അവർ കോൺവാളിൽ താമസിച്ചു.^[12]

H. G. Wells, "Hypo Wilson" in Pilgrimage, in 1907 at his house in Sandgate, Kent, which Richardson often visited.

1902-ൽ അവൾ ആദ്യമായി ഒരു ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചപ്പോൾ, ഒരു ഫ്രീലാൻസ് ജേണലിസ്റ്റ് എന്ന നിലയിൽ റിച്ചാർഡ്‌സന്റെ എഴുത്ത് ജീവിതം യഥാർത്ഥത്തിൽ ആരംഭിച്ചത് 1906-ഓടെയാണ്, വിവിധ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആനുകാലിക ലേഖനങ്ങൾ, പുസ്തക അവലോകനങ്ങൾ, ചെറുകഥകൾ, കവിതകൾ, കൂടാതെ അവൾ തന്റെ ജീവിതകാലത്ത് എട്ട് പുസ്തകങ്ങൾ വിവർത്തനം ചെയ്തു. ഫ്രഞ്ച്, ജർമ്മൻ ഭാഷകളിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക്. റിച്ചാർഡ്‌സണിന്റെ പുസ്‌തക നിരൂപണങ്ങളുടെയും ആദ്യകാല ലേഖനങ്ങളിലെയും വിഷയങ്ങൾ "വിറ്റ്‌മാനും നീച്ചയും ഫ്രഞ്ച് തത്ത്വചിന്തയും ബ്രിട്ടീഷ് രാഷ്ട്രീയവും വരെ" "അവളുടെ താൽപ്പര്യങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയും അവളുടെ മനസ്സിന്റെ മൂർച്ചയും" പ്രകടമാക്കുന്നു.^[13] 1908 മുതൽ റിച്ചാർഡ്‌സൺ സാറ്റർഡേ റിവ്യൂവിനു വേണ്ടി "സ്കെച്ചുകൾ" എന്ന ചെറു ഗദ്യ ഉപന്യാസങ്ങൾ പതിവായി എഴുതി, 1912 ൽ "ഒരു നിരൂപകൻ അവളെ ഒരു നോവൽ എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു".^[14]1912 ലെ ശരത്കാലത്തിലാണ് അവർ ജെ. ഡി. ബെറെസ്‌ഫോർഡിനോടും ഭാര്യയോടും ഒപ്പം കോൺവാളിൽ താമസിച്ച് പോയിന്റ്ഡ് റൂഫ്സ് എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത്^[15] അത് 1915-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

അവൾ 1917-ൽ അഗസ്റ്റസ് ജോൺ, ജേക്കബ് എപ്‌സ്റ്റൈൻ, വിന്ധം ലൂയിസ് എന്നിവരടങ്ങുന്ന ഒരു കലാപരമായ സർക്കിളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു വ്യക്തമായ ബൊഹീമിയൻ വ്യക്തി അലൻ ഓഡിൽ (1888-1948) എന്ന കലാകാരനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. അവൻ അവളെക്കാൾ പതിനഞ്ച് വയസ്സിന് ഇളയവനായിരുന്നു. ക്ഷയരോഗിയും മദ്യപാനിയും ആയിരുന്നു, അധികകാലം ജീവിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, അദ്ദേഹം മദ്യപാനം നിർത്തി 1948 വരെ ജീവിച്ചു.^[16]ഓഡൽ വളരെ മെലിഞ്ഞതും "ആറടിയിലധികം ഉയരമുള്ളതും തലയുടെ പുറംഭാഗത്ത് അരക്കെട്ട് വരെ നീളമുള്ള രോമങ്ങളുള്ളതും", അവൻ ഒരിക്കലും മുറിച്ചിട്ടില്ല. വിരൽ നഖം മുറിക്കുന്നതും അപൂർവ്വമാണ്.^[17] 1917 മുതൽ 1939 വരെ, ദമ്പതികൾ അവരുടെ ശൈത്യകാലം കോൺവാളിലും വേനൽക്കാലം ലണ്ടനിലും ചെലവഴിച്ചു; തുടർന്ന് 1948-ൽ ഓഡലിന്റെ മരണം വരെ കോൺ‌വാളിൽ സ്ഥിരമായി താമസിച്ചു. അലൻ തന്റെ കലയിൽ നിന്ന് കുറച്ച് പണം സമ്പാദിച്ചതിനാൽ, വർഷങ്ങളോളം ആനുകാലികങ്ങളിൽ സ്വതന്ത്രമായി എഴുതിക്കൊണ്ട് അവൾ തനിക്കും ഭർത്താവിനും പിന്തുണ നൽകി.