അണ്ണാമലൈയാർ ക്ഷേത്രം
From Wikipedia, the free encyclopedia
ഇന്ത്യയിലെ തമിഴ്നാട് സംസ്ഥാനത്ത് തിരുവണ്ണാമലൈ നഗരത്തിലെ അണ്ണാമലൈ കുന്നുകളുടെ താഴ്വരയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ശിവക്ഷേത്രമാണ് അരുണാചലേശ്വര ക്ഷേത്രം എന്നുകൂടി അറിയപ്പെടുന്ന അണ്ണാമലൈയാർ ക്ഷേത്രം (Annamalaiyar Temple). തമിഴ്നാട് സംസ്ഥാനത്തെ ഏറ്റവും ആദരണീയമായി കരുതപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളിലൊന്നാണിത്. "അപ്രാപ്യമായ മല" എന്നാണ് അണ്ണാമലൈ എന്ന പദത്തിനർത്ഥം. പ്രത്യേകിച്ച് അഗ്നിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പഞ്ചഭൂത ക്ഷേത്രങ്ങളിലൊന്നാണിത്. ശിവൻ അണ്ണാമലൈയാർ അഥവാ അരുണാചലേശ്വർ എന്ന പേരിൽ ആരാധിക്കപ്പെടുന്ന ഇവിടത്തെ പ്രതിഷ്ഠ അഗ്നി ലിംഗം എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. പാർവതിയെ ഇവിടെ ഉണ്ണാമലൈ അമ്മൻ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു.[2][3] ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തമിഴ് ശൈവർ കൊത്തുപണികൾ ചെയ്തെടുത്തതാണ് ഇവിടുത്തെ പ്രതിഷ്ഠയെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. തമിഴ് കവികളായ നായന്മാർ എഴുതിയ തേവാരം എന്ന കവിതയിലെ സ്തുതിക്കപ്പെട്ട സ്ഥലങ്ങളിൽ പ്രതിപാദിക്കപ്പെടുന്ന 276[4] ക്ഷേത്രങ്ങളിലൊന്നാണ് ഇത്. ഒമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ശൈവ സന്യാസിയായ കവി മാണിക്കവാചകർ തന്റെ തിരുവമ്മാനൈ എന്ന കൃതി ചിട്ടപ്പെടുത്തിയതും ഇവിടെ വച്ചായിരുന്നു.
അണ്ണാമലൈയാർ ക്ഷേത്രം | |
---|---|
അരുൾമിഗു അരുണാചലേശ്വര ക്ഷേത്രം, തിരുവണ്ണാമലൈ | |
അടിസ്ഥാന വിവരങ്ങൾ | |
സ്ഥലം | തിരുവണ്ണാമലൈ |
നിർദ്ദേശാങ്കം | 12°13′53.76″N 79°4′1.92″E |
മതവിഭാഗം | ഹിന്ദുയിസം |
ആരാധനാമൂർത്തി | അണ്ണാമലൈർ (ശിവൻ) ഉണ്ണമലൈ അമ്മൻ (അപിട്ടകുച്ചംബാൾ - പാർവതി) |
ആഘോഷങ്ങൾ | കാർത്തിഗൈ ദീപം |
ജില്ല | തിരുവണ്ണാമലൈ ജില്ല |
സംസ്ഥാനം | തമിഴ്നാട് |
രാജ്യം | ഇന്ത്യ |
വെബ്സൈറ്റ് | www.arunachaleswarartemple.tnhrce.in |
വാസ്തുവിദ്യാ വിവരങ്ങൾ | |
വാസ്തുവിദ്യാ തരം | ദ്രാവിഡ വാസ്തുവിദ്യ[1] |
പൂർത്തിയാക്കിയ വർഷം | ഒൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് |
ഏകദേശം 10 ഹെക്ടർ പ്രദേശത്തായി വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ഈ ക്ഷേത്രസമുച്ചയം ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ക്ഷേത്രങ്ങളിലൊന്നാണ്.[5] ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കാാൻ ഗോപുരങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന പ്രവേശനദ്വാരത്തോടുകൂടിയ നാല് നിർമ്മിതികൾ ഉള്ളവയിൽ 11 അടി വീതിയും 66 മീറ്റർ ഉയരവുമുള്ള ഏറ്റവും ഉയരമേറിയ കിഴക്കൻ ഗോപുരം ഇന്ത്യയിലെ തന്നെ ഏറ്റവും ഉയരം കൂടിയ ക്ഷേത്രഗോപുരങ്ങളിലൊന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ക്ഷേത്രത്തിനുള്ളിലായി നിരവധി ഉപക്ഷേത്രങ്ങളും കാണപ്പെടുന്നു. അണ്ണാമലൈയ്യരും ഉണ്ണാമലൈ അമ്മനുമാണ് ഈ ക്ഷേത്രത്തിലെ പ്രധാന പ്രതിഷ്ഠകൾ. ക്ഷേത്രസമുച്ചയത്തിൽ നിരവധി മണ്ഡപങ്ങളും കാണപ്പെടുന്നു. വിജയനഗര സമ്രാജ്യ കാലഘട്ടത്തിൽ പണികഴിപ്പിക്കപ്പെട്ട ആയിരത്തോളം തൂണുകളുള്ള മണ്ഡപമാണ് ഇവയിൽ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായത്. വർഷത്തിലൊരിക്കൽ വിവിധ ദിവസങ്ങളിലായി ഇവിടെ നടക്കുന്ന ഉത്സവത്തിൽ പ്രഭാതത്തിൽ 5:30 മുതൽ രാത്രി 10 മണി വരെയുള്ള സമയങ്ങളിൽ ആറ് മണിക്കൂർവരെ ദൈർഘ്യമുള്ള ആചാരങ്ങൾ നടന്നുവരുന്നു. നവംബറിനും ഡിസംബറിനും ഇടയിൽ വരുന്ന പൂർണ്ണിമ ദിവസം കാർത്തിക ദീപം ഇവിടെ ഉത്സവമായി ആചരിക്കുന്നു. ഇത് വലിയ ഒരു ദീപമായി കുന്നിൽമുകളിൽ വെളിച്ചം പരത്തുന്നു.[6] ഈ കാഴ്ചയ്ക്ക് ഏകദേശം മൂന്നു ദശലക്ഷത്തോളം തീർഥാടകർ സാക്ഷ്യം വഹിക്കാറുണ്ട്. ഓരോ പൂർണ്ണചന്ദ്രനു ശേഷമുള്ള ദിവസവും ഗിരിവലം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ആരാധനയിൽ ഓരോ വർഷവും ഒരു ദശലക്ഷത്തോളം തീർത്ഥാടകരാണ് പങ്കെടുക്കുന്നത്.[7] 9-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ചോള സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പ്രാഭവ കാലത്ത് നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ഇവിടുത്തെ കൊത്തുപണികൾ പിൽക്കാലത്ത് വിജയനഗര രാജാക്കന്മാർ (1336-1485 CE), സാലുവ രാജവംശം, തുളുവ രാജവംശം (1491-1570) എന്നിവരാണ് പൂർത്തിയാക്കിയത്. തമിഴ്നാട്ടിലെ ഹിന്ദു റിലീജിയൻ ആന്റ് ചാരിറ്റബിൾ എൻഡോവ്മെൻറ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് ആണ് ഈ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പരിപാലനം നിർവ്വഹിക്കുന്നത്.