Perjanjian Simla

Rencana ini mengenai perjanjian damai India-Pakistan 1972. Untuk mesyuarat pemerinatahan sendiri India 1945, sila lihat Persidangan Simla. Untuk konvensyen Tibet-British-China 1914, sila lihat Konvensyen Simla. Untuk timbalan 1906 pemimpin India Muslim untuk perwakilan politik yang lebih besar, sila lihat Timbalan Simla.

Perjanjian Simla, juga dieja Perjanjian Shimla, ialah perjanjian damai ditandatangani antara India dan Pakistan pada 2 Julai 1972 di Shimla, ibu kota negeri Himachal Pradesh, India.^[3] Ia mengikuti Perang Indo-Pakistan 1971, yang bermula selepas India campur tangan di Pakistan Timur sebagai sekutu pemberontak Bengali yang berperang menentang pasukan negara Pakistan dalam Perang Pembebasan Bangladesh.^[4] Campur tangan India terbukti tegas dalam perang dan membawa kepada pemisahan Pakistan Timur daripada kesatuannya dengan Pakistan Barat dan kemunculan negara Bangladesh merdeka.

Perjanjian Simla/Shimla
Perjanjian Hubungan Dua Hala Antara Kerajaan India dan Kerajaan Pakistan[1]
Jenis	Perjanjian damai
Konteks	Perang India-Pakistan 1971
Dirangka	28 Jun 1972
Ditandatangani	2 Julai 1972; 53 tahun yang lalu (1972-07-02) di Mahmakah Barnes (Raj Bhavan),[2] Shimla, Himachal Pradesh, India
Dimeterai	7 Ogos 1972
Berkuat kuasa	4 Ogos 1972
Syarat	Ratifikasi oleh kedua-dua belah pihak
Perunding	Kementerian Hal Ehwal Luar India Kementerian Luar Pakistan
Penandatangan	Indira Gandhi (Perdana Menteri India) Zulfikar Ali Bhutto (Presiden Pakistan)
Pihak	Republik India Republik Islam Pakistan
Pengesah	Parlimen India Parlimen Pakistan
sunting Lihat pendokumenan templat ini

Renjer Pakistan berdiri berhampiran bendera India dan Pakistan di sempadan antarabangsa garis sifar

Tujuan rasmi perjanjian itu dinyatakan untuk berfungsi sebagai cara bagi kedua-dua negara untuk "mengakhiri konflik dan konfrontasi yang sehingga kini menjejaskan hubungan mereka" dan untuk memikirkan langkah-langkah yang perlu diambil untuk menormalkan lagi hubungan India-Pakistan sambil juga meletakkan menurunkan prinsip yang harus mengawal interaksi masa depan mereka.^[5][6][4]