basah

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

basah (ejaan Jawi باسه, sebanding lebih basah, superlatif paling basah)

1. Keadaan objek atau permukaan yang berair.
2. Perihal hasil tanaman dll. dalam keadaan baharu, yakni baru diambil daripada sumber dan tidak kering.
3. (kiasan, tidak formal) Dalam keadaan puncak syahwat (terutamanya wanita).

Kata terbitan

• basahan
• kebasahan
• tangkap basah

Etimologi

Daripada Melayik Purba *basəh, daripada Melayu-Polinesia Purba *basəq (“basah; cuci pakaian”) atau Melayu-Polinesia Purba *ma-baseq (“basah, lembap”), daripada Austronesia Purba *baseq (“cuci pakaian”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ba·sah
• AFA^(kekunci): /basah/
• Rima: -asah, -sah, -ah

Rujukan

• "basah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "basah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Banjar

Takrifan

Kata sifat

basah

1. basah

Kata terbitan

• babasah
• basahan
• kabasahan
• mambasahi

Rujukan

• “basah” dalam Musdalipah, Musdalipah dan Akbari, Siti dan Jahdiah, Jahdiah dan Rakhman, Wahdanie dan Yamani, Muhammad dan Hidayatullah, H. Dede dan Hastiah, Noor, Kamus Bahasa Banjar Dialek Hulu-Indonesia, Banjarmasin: Balai Bahasa Banjarmasin, 2008, →ISBN, muka surat 22.