kencing

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kencing (ejaan Jawi کنچيڠ, tidak berbilang)

1. Suatu air najis yang dikeluarkan daripada badan; air kencing.

Kata kerja

kencing (ejaan Jawi کنچيڠ)

1. Mengeluarkan cecair (air kencing) daripada badan.
2. (kiasan, basahan) Memperdaya atau menipu seseorang.

Sebutan

• Kamus Dewan: ken·cing

Keturunan

→ Indonesia: pipis → Jawa: kencing → Malagasy: hantsina → Ngaju: kasing

Pautan luar

• "kencing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.