mendung

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

mendung (ejaan Jawi مندوڠ, jamak mendung-mendung or mendung²)

1. Awan yang mengandungi hujan.

Kata sifat

mendung (ejaan Jawi مندوڠ, sebanding lebih mendung, superlatif paling mendung)

1. Keadaan langit yang dipenuhi awan.
2. (kiasan) Muka yang tidak berseri.

Sebutan

• Kamus Dewan: men·dung
• (Bahasa Baku) AFA^(kekunci): /mənˈduŋ/ [mənˈduŋ]
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /mənˈdoŋ/ [mənˈdoŋ]
• Rima: -uŋ, -oŋ
• Penyempangan: men‧dung

Tulisan Jawi

مندوڠ

Terbitan

Imbuhan dan kata terbitan lain

Terbitan berimbuhan tidak nalar, kata terbitan lain dan kata majmuk:

• awan mendung
• hari mendung
• langit mendung
• mega mendung
• mendung bawah

Tesaurus

Sinonim

(cuaca): berawan, berawan hitam, gabak, gelap, gobar, kelam, malap, redum, redup, sabak, suram

(kiasan): layu, pucat, suram, udam

Antonim

(cuaca): cerah

(kiasan): berseri

Rujukan

• "mendung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "mendung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

mendung

1. Keadaan langit yang dipenuhi awan.

Antonims: cerah, terang

Etimologi

Diwarisi daripada Melayu mendung.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /mənˈduŋ/ [mənˈduŋ]
• Rima: -uŋ
• Penyempangan: men‧dung

Pautan luar

• “mendung” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.