seliri

Bahasa Melayu

Etimologi

Daripada bahasa Arab سَرِير (sarīr, “takhta”).

Kata nama

seliri (ejaan Jawi سليري, jamak seliri-seliri or seliri²)

1. (sastera lama) Tempat duduk yang berkaki.
   • Sinonims: kerusi, bangku

Sebutan

• Kamus Dewan: se·li·ri
• AFA^(kekunci): /sə.li.ri/
• Rima: -iri, -ri, -i

Rujukan

• "seliri" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "seliri" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.