suruh

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

suruh (ejaan Jawi سوروه)

1. Memberitahu seseorang untuk melakukan sesuatu benda bagi pihaknya.

Kata terbitan

• pesuruh
• suruhan

Etimologi

Daripada Melayu Kuno suruḥ, daripada Austronesia Purba *suRuq. Banding dengan Tagalog sugo.

Sebutan

• Kamus Dewan: su·ruh
• AFA^(kekunci): /suruh/
• Rima: -uruh, -uh
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [surʊh, -oh, -o̞h]

Anagram

• rusuh

Rujukan

• "suruh" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "suruh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.