suruhan

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

suruhan (ejaan Jawi سوروهن, jamak suruhan-suruhan or suruhan²)

1. Apa-apa perkara yang disuruh oleh seseorang atau sesuatu (pesuruh) kepada orang yang disuruh.

Etimologi

suruh +‎ -an.

Sebutan

• Kamus Dewan: su·ru·han

Anagram

• rusuhan

Rujukan

• "suruhan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "suruhan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

suruhan (jamak suruhan-suruhan)

1. Apa-apa perkara yang disuruh oleh seseorang atau sesuatu kepada orang yang disuruh.

Etimologi

suruh +‎ -an.

Sebutan

• Penyempangan: su‧ru‧han

Anagram

• rusuhan

Pautan luar

• “suruhan” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.