Scrabatura
From Wikipedia, the free encyclopedia
La scrabidon (chamada tamien escrabismo, sclabagismo i scrabatura[2]) ye la prática social an qu'un ser houmano assume dreitos de propiadade subre outro zeignado por scrabo, al qual ye amposta tal cundiçon por meio de la fuorça. An alguas sociadades, zde ls tiempos mais remotos, ls scrabos éran legalmente defenidos cumo ua mercadoria. Ls précios bariában cunforme las cundiçones físicas, halbelidades profissionales, l'eidade, la procedéncia i l çtino.
L duonho ó comerciante puode cumprar, bender, dar ó trocar por ua díbeda, sin que l scrabo puoda eisercer qualquiera dreito i oubjeçon pessonal ó legal, mas esso nun ye regra. Nun era an todas las sociadades que l scrabo era bisto cumo mercadoria: na Eidade Antiga, haba bista que ls scrabos de Sparta, ls hilotas, nun podien ser bendidos, trocados ó cumprados, esto pus el éran propiadade de l Stado spartano, que podie cunceder a propiatairos l dreito d'uso d'alguns hilotas; mas eilhes nun éran propiadade particular, nun éran pertencentes l'alguien, l Stado que tenie poder subre eilhes. La scrabidon de l'era moderna stá baseada nun fuorte preconceito racial, segundo l qual l grupo étnico al qual pertence l comerciante ye cunsidrado superior, ambora yá na Antiguidade las defrenças raciales fússen bastante saltadas antre ls pobos scrabizadores, percipalmente quando habie fuortes çparidades fenotípicas. Na antiguidade tamien fui quemun la scrabizaçon de pobos cunquistados an guerras antre naciones. Anquanto modo de porduçon, la scrabidon assenta na sploraçon de l trabalho fuorçado de a mano-de-obra scraba. Ls senhores alimentan ls sous scrabos i apropian-se de l perduto restante de l trabalho destes.
La sploraçon de l trabalho scrabo torna possible la porduçon de grandes scedentes i ua einorme acumulaçon de riquezas, cuntribuindo assi pa l zambolbimiento eiquenómico i cultural que l'houmanidade conheciu an dados spácios i momientos: custruíran-se diques i canhales d'eirrigaçon, splorórun-se minas, abriran-se stradas, custruíran-se puontes i fortificaçones, zambolbírun-se las artes i las letras.
Nas ceblizaçones scrabagistas, nun era pula bie de l'aperfeiçoamiento técnico de ls métodos de porduçon (que se berifica aquando de la Reboluçon Andustrial) que ls senhores de scrabos percurában oumentar la sue riqueza. Ls scrabos, por outro lado, sin qualquiera antresse ne ls resultados de l sou trabalho, nun se ampenhában na çcubierta de técnicas mais pordutibas.
Oupenion ouposta subre la pordutebidade de l scrabo tubo l eiquenomista Molinaire, citado pul deputado Pedro Luís, na sesson de 10 de maio de 1888, na Cámara de ls Deputados de l Brasil:
Atualmente, anque la scrabidon tener sido abolida an quaije to l mundo, eilha inda cuntina eisistindo de forma legal ne l Sudan i de forma eilegal an muitos países, subretodo na África i an alguas regiones de la Ásia.