B. B. King

B. B. King (* 16. September 1925 in Itta Bena, Mississippi; † 14. Mai 2015 in Las Vegas, Nevada, USA;^[1] börgerlich Riley B. King^[2]) weer een vun de inflootrieksten Blues-Gitarristen un -Singer un en vun de „dree Kings vun den elektrischen Blues“, neben Albert King un Freddie King. He harr Infloot up Generatschonen vun Rock- un Bluesmusikern. Sien Plaaten sünd mit all tosommen 15 Grammys uttekent wurrn.^[3] Dat „B. B.“ in sien Naam steiht för Blues Boy, wat wedderum en Verkörten vun Beale Street Blues Boy is, sien Moderatschonspseudonym bi den Radiosenner WDIA.^[4][5][6]

B.B.King, 2009

B. B. King, Juni 2006

Lucille
Konzerthuus in Wien, 2009

En vun sien gröttste Hits weer dat Leed The Thrill Is Gone.

Ehrungen

• 2003: Big Band and Jazz Hall of Fame
• 2004: Polar Music Prize
• 2014: Down Beat Jazz Hall of Fame

Literatur

• Broven, John (2002): B. B. King’s Record Company. In: B. B. King – The Vintage Years (Textheft to Ace ABOXCD 8).
• Escott, Colin (2002): The Blues, Every Day. In: B. B. King – The Vintage Years (Textheft to Ace ABOXCD 8).
• Fancourt, Les (1993): B. B. King, Albert & Freddy – A Discography. Retrack Books.
• Fancourt, Les & McGrath, Bob (2006): The Blues Discography 1943–1970. Eyeball Productions, ISBN 0-9686445-7-0
• King, B. B. u. Ritz, David (1996): Blues all round me – The Autobiography Of B. B. King. Avon Books, New York, ISBN 0-380-97318-9
• Sawyer, Charles (1982): B. B. King – The Authorized Biography. Quartet Books, ISBN 0-7043-3415-1

Weblenken

B. B. King. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• offizielle Websteed vun B. B. King (engelsch)
• Düütsch Fan-Siet
• B. B. King in de Internet Movie Database (engelsch)