Cab Calloway

Calloway weer de Söhn vun den Afkaat Cabell Calloway II un de Lehrerin un Organistin Martha Eulalia Reed. He is in Baltimore upwussen un fung nah dat Vörbild vun sien Süster Blanche Calloway in den 1920er Johren sien Loopbahn as Singer in eenigen Jazzbands an. De Bands weern nich spoodriek, aber Calloway full dör sien Gesang un sien danzerisch Inlagen as Jazz-Entertainer up. 1930 nehm he denn sien eerst Schallplaat up un harr af 1931 sien eersten Engagements in den legendären New Yorker Cotton Club. Hier entwickel he sück neben Louis Armstrong un Duke Ellington mit den Missourians to’n beleevsten swaarten Entertainer vun de 1930er Johren un is ok in eenig Filmen as Manhattan Merry-Go-Round (1937) uptreden. Midden 1931 harr he mit Six or Seven Times (#14), (I’ll be Glad When You’re Dead) You Rascal, You (#17), Kickin’ the Gong Around (#4) un Between the Devil and the Deep Blue Sea (#15) sien eerste Hits in den Charts. Midden vun de 1930er wark he bi Betty-Boop-Cartoons vun de Fleischer Studios mit, etwa in den nah sien Hit nöömt Minnie the Moocher, in dem sien Danzinlagen up en Walross rotoskopeert wurrn.

Bald harr he sien eegen Big Band un 1942 sien gröttsten Hit mit Blues in the Night (My Mama Done Tol’ Me). Sien Big Band weer mit eenigen vun de afsoluten Stars vun de Swingtiet besett; dorünner ünner annern de Trompeter Lamar Wright un Doc Cheatham, Basuunist Claude Jones, Gitarrist Danny Barker, Slagtüüchspeler Cozy Cole (berühmt sien Crescendo in Drums) un vör allen de Tenorsaxophonist Chu Berry. Cole leet sück, as Musikers vertellen, to en Mitarbeit in Calloway sien Orchester eerst bewegen, nacdem hüm Cab dat Verspreeken geven harr, in sien Gegenwart nie nich weer en Tenorsaxophon antopacken. 1945 reck he noch eenmal mit de Harold-Arlen-Nummer Let’s Take the Long Way Home en Platzeeren in de Chart-Platzierung (#20); nah den Tweeten Weltkrieg weer denn de groot Tiet vun de Swingorchester vörbi un he muss sien Orchester 1948 uplösen. Calloway is dornah mit anner Bands uptreeden.

En Artikel in dat Ebony Magazin 1951 hett hüm eenige Sympathie ünner Musikerkollegen köst. In den mit Cab Calloway ünnerschreven Artikel harr dat heeten, dat dat Ruuschgift de Andriev vun dat Musik-Business weer un völ Musiker Drogen konsumeeren wüürn.

George Gershwin hett 1935 in sien Oper Porgy and Bess de Rull vun den Sportin’ Life nah dat Vörbild vun den Minschen Cab Calloway schafft. Dat keem aber eerst in den 1950er Jahren to en Bühnenupträe vun Calloway in disse Rull.

En Publikum över de Grenzen vun den Jazz herut wurr Cab Calloway dör sien Upträe in den Kultfilm Blues Brothers (mit John Belushi, Dan Aykroyd, Frank Oz, Kathleen Freeman un annern) 1980 bekannt. Minnie the Moocher wer Calloway sien Erkennenensleed uni s ok hüüd noch sien bekanntst Lee, dat entwickel sück sogor to en Partyhit un wurr in Diskotheken speelt. Calloway sung dat ünner annern ok 1960 in den düütschen Schlagerfilm Schlager-Raketen. 2012 neleev dat dör en Remix vun Lian Ross & Alan Alvarez in den Diskotheken en Renaissance.

Vun en an’n 12. Juni 1994 in sien Huus in Westchester County (New York) erleeden Slaganfall hett he sück nich mehr verhaalt un is an’n 18. November storven.^[1] En vun sien Döchter weer de Jazzsingerin Chris Calloway (1945–2008).

Leven un Wirken

Filmografie (Utwahl)

Ehrungen

Schriften

Literatur

Weblinks

Enkeld Nahwiesen

Wikiwand - on