Tweeklang

En Tweeklang oder Diphthong is en Dubbelluut. Dor folgt twee verscheden Vokalen achter'nanner. So'n Tweekläng sünd „ei“, „au“, „eu“.

Diphthong

Dat Woort Diphthong kümmt ut de Greeksche Sprake: dis heet „tweemol“ un phthóngos heet „Luud“.

Allgemeen

Bi en Tweeklang gaht de beiden Vokalen een in den annern över. De twee Delen vun den Tweeklang liggt tosamen in ene Sülv. Wenn de Grenz twuschen twee Sülven togliek twuschen twee Vokalen dörlopen deit (as bi „Cha-os“), denn so is dat keen Diphtong, man en Hiatus.

Verscheden Orden vun Tweekläng

Dat gifft

• Tweekläng, de affallen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den eersten Deel liggt, as in „au“, „ei“ usw.
• Tweekläng, de upstiegen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den tweeten Deel liggt. In de Franzöösche Sprake gifft dat düsse Tweekläng bi Wöör, as loi (Gesett) un roi (König).

Plattdüütsche Tweekläng

In de verscheden plattdüütschen Dialekten gifft dat en ganzen Barg vun Diphthongen. Sünnerlich in de Westfäälschen Dialekten warrt veel mit Tweekläng snackt un schreven.

Bispelen:

• au /[aʊ̯]/ „Hau“
• ei, ai /[aɪ̯]/ „twei“, „Heike“
• eu, äu, oi /[ɔʏ̯]/ „Moin“, „freun“

Kiek ok bi

• Diphthongeern
• Ümluud, Alphabet
• Hiatus