Glendörp

Geschicht

Glendörp kummt dat eerste Mal 1221 as Glintdörp in 'n Urkund vör. De eerste Sedelung gaf et aver seker fröer in dat 10. Jahrhunnert. In disse Tied gaf et, umme bi 1 km nördelich von dat Dörp, 'n lütje Borg van de Sassen, de 930 opbut is. In dat Johr 1381 word disse Borg eenmal dör Hertog Bernhard un eenmal dör Hertog Albrecht, met de Hülp van Brunswieker Börgers, angrepen un ook erövert. Tau de Borg hörte villicht ook de Kerktorn, de ut de glieke Tied stammt. De Kerk word 1854 but, vorher bestund noch 'n Kerk. As Parrkerk word se toeerst in dat Johr 1400 nöömt. Sied dit Jahr hörte Glendörp tau dat Archidiakonat Ossendörp, wat tau dat Bisdom Halverstadt hörte. De Kerk hefft 'n Klocke ut dat 11. Jahrhunnert. Se is ein van de oolschste Klocken in heel Neddersassen. Noch oolscher is de Doopsteen ut dat Jahr 900, de nu in Königslutter steit.

Glendörp was in de Habe van de Familje van Glintorpe, de um 1300 van Glendörp na Brunswiek treckten. Um 1304 leevde de Familje von Vorsfelde in Glendörp. In dat Johr 1322 geit dat halve Dörp an Brunswieker Börger över. Sied 1420 leevt ’n Familjentwieg von de Familje von Veltheim in dat Dörp.

Remove ads

Wappen

De Muertinnen erinnern an de Borg, de 1380 dör de Brunswieker terstört word. De stümmelte Boomstamm met de twee runnerhängenden Linnenblädder (so ook bi de Wappen van Beienrode) enstammt van de Wappen van de Familje von Veltheim. De Welle is för de Strööm Schunter un de greune Farwe staht för de Landwirtschapp. Dat Wappen is op 29. April 1993 offischel annommen.

Geschicht

Wappen

Weblinks

Wikiwand - on