Irene Dunne

Irene Marie Dunne (* 20. Dezember 1898 in Louisville, Kentucky; † 4. September 1990 in Los Angeles, Kalifornien) weer en US-amerikaansch Filmschauspelerin. Se weer insgesamt fief Mal för den Oscar as best Hööftdorstellerin nomineert, hett den aber nie nich kreegen. In de Loop vun hör Filmkarriere, de van 1930 bit 1952 andüer, speel se in de ünnerscheedlichst Genres vun Western över Musicals bit hen to de Screwball-Kummedie. To hör noch hüüd bekannt Filmen tellen Pioniere des wilden Westens, Die schreckliche Wahrheit, Akkorde der Liebe as ok Anna und der König von Siam.

Irene Dunne (1941)

Leven

Kört nah den fröhen Dood vun hör Vader truck de Familie 1910 vun Kentucky nah Indiana. Nah de Highschool harr Dunne 1916 de Mögelkeit, Musik und Kunst to ünnerrichten. Stattdessen hett se sück aber an en Utschrieven vun dat Chicago Music College bedeeligt. Nahdem se dissen Wettbewarf wunnen harr, kunn se dor för een Johr studeeren, bevör se in New York City hör Drööm vun en Karriere als Opernsingerin erfüllen wull. Tweemal sung se ahn Spood an de Metropolitan Opera vör. Se kehr nah Chicago torüch, wo se an’t Theater uptreeden dee. Vun Januar 1929 bit in den März 1930 hett se för en Tourneeupführen vun dat Musical Showboat de wievlich Hööftrull övernommen un wurr sluutend vun en Talentsöker för Hollywood opdeckt. Irene Dunne hett in’n April 1930 en Studioverdrag mit en Looptiet vun dree Johren bi dat nee grünnd Studio RKO ünnerschreven un geev hör Lienwanddebüt in dat Musical Leathernecking. De Verdrag, vun hör Ehemann uthannelt, hett hör en Gehalt pro Week van 1.000 US-Dollar för de eerst 52 Weeken vun de Looptiet, mit Gehaltsstiegern um jewiels wiedere 1.000 US-Dollar pro Week för de dorup folgend twee Johren garanteert.^[1]

Den Dörbröök schaff se mit de Hööftrull in den Western Pioniere des wilden Westens, för de se hör eerste vun all tosommen fief Nomineeren för den [Oscar]] as best Höftdorstellerin kreeg. Dunne weer neben Ann Harding, Constance Bennett un Helen Twelvetrees en vun de wievlich Stars vun dat Studio. Hör Karriere nehm düchtigen Upswung dör de Hööftrull in Back Street, dat 1932 för vull Kassen sörg. Dunne speel en liedend Leevste, de all opfert, um dat Familienglück vun hör Früend nich up’t Speel tosetten. Nah diesen Spood weer se eenige Tiet up melodramatische Fruenschicksale fastleggt, aber af un to speel se in Dramen as The Silver Cord van 1933 oder dat Musical Stingaree, dat se 1934 weer mit Richard Dix tosommenbroch.

Dunne hett hör Verdrag mit RKO in’t Fröhjohr 1933 to düütlich verbetert Konditschonen un de Mögelkeit, Filme för anner Sellschoppen to dreien, um twee Johr verlängert.^[2] Nah de sien Utloopen 1935 hett se sück entscheeden, in Tokunft blots noch Verdrääg över en bestimmte Antall vun Filmen mit ünnerscheedlich Studios aftosluuten, meest up Basis vun en minneseert Fastgehalt kombineert mit Bedeelingungen an de Inspeelergevnisse oder den Nettogewinnen.^[3] Dit mit „free-lancing“ betekent Vörgahn harr all Cary Grant, Carole Lombard un Ronald Colman to spoodriek Karrieren verhulpen. Dunne hett 1935 bi Universal de Hööftrull in dat Melodram Magnificent Obsession övernommen, de Robert Taylor groot herutstellen dee. 1936 dreih se ebenfalls bi Universal ünner de Regie vun James Whale Show Boat.

Irene Dunne (1944)

De Filmkummedie Theodora wird wild, de de avendüerlich Geschichte vun en Lüttstadtlehrerin vertellt, de ünner en Pseudonym en pikanten Roman schrifft, hett Dunne as Dorstellerin vun Screwball Comedies en nee Mögelkeit upwiest. Se wurr weer för en Oscar as best Dorstellerin nomineert. As en vun de ganz wenigen Filmschaffenden in Hollywood wunn se den Respekt un de Achtung vun Studiochef Harry Cohn. Kört dornah hett se to’n eersten Mal mit Cary Grant dreiht, den Film Die schreckliche Wahrheit, en Klassiker vun dat Screwball-Comedy-Genre. De Schauspelerin wark 1937/38 in twee weniger spoodriek Musicals mit. Bi Paramount hett se an de düür Prestigeproduktschoon High, Wide, and Handsome ünner de Regie vun Rouben Mamoulian un later in dat Johr in Joy of Living, de bi hör ehmalg Studio RKO produzeert wurr mitwarkt. Wiedere Erfolge in Ruhelose Liebe, Meine Lieblingsfrau un Akkorde der Liebe hemm ut Dunne en vun de an’n besten betahlt Schauspelerinnen vun de Tiet maakt. 1939 verdeen se 405.000 US-Dollar.^[4] Louis B. Mayer hett in hör en potenziellen Ersatz för Norma Shearer un Greta Garbo sehn un hett Irene Dunne de Hööftrull in Mrs. Miniver anboden, de se ebenfalls aflehnt hett. Stattdessen speel se in de Kriegsdramen Kampf in den Wolken (an de Siet vun Spencer Tracy) un The White Cliffs of Dover ut dat Johr 1944 mit.

Nah den Krieg wunn Dunne mit Upträen in Over 21, Modell wider Willen un Anna und der König von Siam Prestige un Anerkennung vun Sieden vun de Kritiker. Tegen dat Enn’n vun de Dekade weer se as patente Moder in de Filmen Unser Leben mit Vater os ok Geheimnis der Mutter, de hör en wiedere Oscarnomineeren inbroch, to sehn. De Versöök, hör 1947 weer mit Cary Grant in Nur meiner Frau zuliebe to vereenen, klapp nich. Weder de Kummedie Never a Dull Moment noch de Rull vun de Königin Victoria in The Mudlark hemm 1950 hulpen, nee Fans to winnen. Hör letzten Upträe harr se 1952 in de mit wenig Uppwand produzeert Kummedie It Grows on Trees. Irene Dunne truck sück dornah vun de Lienwand torüch.

To de Grünnen hett se eenige Johren later meent:

Zitat: Ick bin mi nich seker, worum ick mi torüchtrucken hebb. Dat geev eeigentlich kein Notwennigkeit. De Dreihböker keemen im noch rin. Ick vergliek mien Karriere mit de vun Mickey Mantle. As he bin ick gahn, as ick noch baben weer. Viellicht weer dat eenfach so, dat ick kien Lüst harr up en tweete oder dart Hööftrull. Ick wull nie nich Charakterrullen spelen. Ick bin in de Schauspeleree rinrutscht un ok weer rut.

“I don’t know for sure why I retired when I did. I didn’t have to quit. Scripts were still coming in. I compare my career to Mickey Mantle’s. Like him, I quit while I was still at the top. Maybe it was simply because I didn’t think I’d be happy playing second and third leads. I never wanted to be a character actress. I drifted into acting and drifted out.”

Irene Dunne hör Hand- un Schohafdrücke vör Grauman’s Chinese Theatre

Latere Versöök, de Schauspelerin to en Comeback to bewegen, scheiterten. To de Angebote hörrn Rullen in Wir sind keine Engel as ok Gigi.

1952 hett Irene Dunne versöcht, as en vun de eersten etableerten Filmstars in’t Feernsehn en tweet Karriere uptobauen. För Schlitz Playhouse of Stars hett Dunne de Inführung in dat jeden Week sennd, 30-minüt düern Feernsehspel modereert un gelegentliche humorvolle Inspeelungen an dat Enn’n vun de Sennen. De negativen Reaktschonen vun de Fans un se sülvst untofräe mit de fehlenden künstlerischen Entwicklungsmögelkeiten vun dat Format hemm dorto führt, dat nah en half Johr de Tosommenarbeit weer beend wurr. ^[5] De Versöök, hör Karriere 1952 in’t Radio mit de Fortsetzungsgeschichte Bright Star, de sück um de Erlevnisse vun en Reporterehepaar, speelt Irene Dunne un Fred MacMurray, dreih, en nee Schwung to geven, gung nah een Johr un 52 Folgen to Enn’n.^[6]

De Schauspelerin hett sück in latere Johren wohltätigen Organisatschonen un tallriek kulturellen Aktivitäten widmet. 1957 hett US-Präsident Dwight David Eisenhower hör to Sünnerbotschopperin vun de USA in de UNO nöömt.^[7] 1965 wurr Irene Dunne as eerste Fru in den Upsichtsraat vun de Firma Technicolor wählt.

Privatleven

De Schauspelerin weer van 1928 bit to sien Dood 1965 mit den Teenendokter Francis Dennis Griffin verheiraadt. Dat Paar führ van 1930 bit 1935 en Feernbetrecken, wiel Dr. Griffin sien Praxis in New York tonächst wieder bedreev. Se hemm een Dochter adopteert. Irene Dunne weer tietlevens eng mit Loretta Young un Rosalind Russell befrüennd.

Filmografie

• 1930: Leathernecking
• 1931: Pioniere des wilden Westens (Cimarron)
• 1931: Bachelor Apartment
• 1931: Juwelenraub in Hollywood (The Stolen Jools) (Kurzfilm)
• 1931: The Great Lover
• 1931: Consolation Marriage
• 1932: Symphony of Six Million
• 1932: Back Street
• 1932: Thirteen Women
• 1933: No Other Woman
• 1933: The Secret of Madame Blanche
• 1933: The Silver Cord
• 1933: If I Were Free
• 1933: Ann Vickers
• 1934: This Man Is Mine
• 1934: The Age of Innocence
• 1934: Stingaree
• 1934: Sweet Adeline
• 1935: Magnificent Obsession
• 1935: Roberta
• 1936: Theodora wird wild (Theodora Goes Wild)
• 1936: Show Boat
• 1937: High, Wide and Handsome
• 1937: Die schreckliche Wahrheit (The Awful Truth)
• 1938: Joy of Living
• 1939: Ruhelose Liebe (Love Affair)
• 1939: When Tomorrow Comes
• 1939: Invitation to Happiness
• 1940: Meine Lieblingsfrau (My Favorite Wife)
• 1941: Akkorde der Liebe (Penny Serenade)
• 1941: Unfinished Business
• 1942: Lady in a Jam
• 1943: Kampf in den Wolken (A Guy Named Joe)
• 1944: The White Cliffs of Dover
• 1944: Modell wider Willen (Together Again)
• 1945: Over 21
• 1946: Anna und der König von Siam (Anna and the King of Siam)
• 1947: Unser Leben mit Vater (Life with Father)
• 1948: Geheimnis der Mutter (I Remember Mama)
• 1950: Der Dreckspatz und die Königin (The Mudlark)
• 1950: Never a Dull Moment
• 1952: It Grows on Trees

Utteknungen

Oscar as best Hööftdorstellerin

Nomineeren

• Oscars 1931: för Pioniere des Wilden Westens
• Oscars 1937: för Theodora wird wild
• Oscars 1938: för Die schreckliche Wahrheit
• Oscars 1940: för Ruhelose Liebe
• Oscars 1949: för Geheimnis der Mutter

Weblinks

Irene Dunne. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Achtergrundinformatschonen mit tallriek Photos as ok wiederführend Links up irenedunnesite.com (engelsch)
• Irene Dunne in de Internet Movie Database (engelsch)